آیا یک مطالعهٔ طولانی‌مدت، رویکردهای پیشگیری از دیابت را تقویت می‌کند یا آن را تغییر می‌دهد؟
دو دههٔ گذشته، برنامهٔ پیشگیری از دیابت (DPP) به وضوح نشان داد که دیابت نوع 2 اغلب می‌تواند در افرادی که علائم اولیه (پیش‌دیابت) در آنان تشخیص داده شده‌است، کاهش یابد یا از آن جلوگیری شود. یکی از رویکردهای آزمایش‌شده، رژیم غذایی سالم کم‌کالری همراه با حداقل 150 دقیقه فعالیت بدنی برای کمک به شرکت‌کنندگان جهت کاهش حداقل 7 درصد وزن بدن بود. دیگر روش، متفورمین درمانی بود، دارویی که به‌طور گسترده برای درمان دیابت استفاده می‌شود. در هر دوی این روش‌ها، گروه شرکت‌کنندگان با یک گروه کنترل که قرص دارونما دریافت کردند، مقایسه شدند.
بعد از این مطالعه، مطالعهٔ دیگری اخیراً بر میزان مرگ‌ومیر ناشی از سرطان، بیماری‌های قلبی عروقی و همهٔ علل در سال‌های بعد متمرکز شده‌است و یافته‌ها برای این سه گروه به نوعی غیرمنتظره بود.
چرا کاهش یا پیشگیری از دیابت مهم است؟
دیابت نوع 2 یکی از شایع‌ترین بیماری‌های طولانی‌مدت در سراسر جهان است. با گذشت زمان، دیابت می‌تواند باعث بیماری قلبی، آسیب عصبی، مشکلات چشمی و مشکلات کلیوی شود و خطرات ناتوانی و مرگ زودرس را افزایش دهد. اگر آزمایش‌های آزمایشگاهی نشان دهد که یک فرد مبتلا به پیش‌دیابت است، استراتژی‌هایی که به‌خوبی بررسی شده‌اند می‌توانند به او کمک کنند تا شروع دیابت نوع 2 را به تأخیر بیندازد یا از آن پیشگیری کند. این روش به افراد اجازه می‌دهد تا سال‌ها سالم‌تر بمانند.
مطالعهٔ دوم چه چیزی را نشان داد؟
نتایج مطالعهٔ اولیه نشان می‌دهد که اصلاح سبک زندگی و درمان با متفورمین هر کدام به‌طور مؤثری خطر ابتلا به دیابت را در افراد مبتلا به پیش‌دیابت کاهش می‌دهد. کاهش خطر ابتلا به ترتیب 58 درصد در روش اصلاح سبک زندگی و 31 درصد در درمان با متفورمین در مقایسه با گروه کنترل بود.
گروه اصلی برنامهٔ پیشگیری از دیابت (DPP) که شامل 3234 شرکت‌کننده بود دعوت شدند تا در مطالعهٔ مشاهده‌ای دوم که به عنوان مطالعهٔ نتایج برنامهٔ پیشگیری از دیابت (DPPOS) شناخته می‌شود، باقی بمانند. بیشتر شرکت‌کنندگان در حال حاضر بیش از دو دهه است که دنبال می‌شوند که فرصتی منحصربه‌فرد برای ارزیابی تعدادی از نتایج مهم سلامتی فراهم می‌کند.
تجزیه‌وتحلیل اخیر به‌طور میانگین مرگ‌ومیر شرکت‌کنندگان را به هر علت، سرطان یا بیماری قلبی عروقی پس از 21 سال بررسی کرد. محققان هیچ تفاوتی در میزان مرگ‌ومیر در افرادی که سبک زندگی را تغییر داده و یا درمان متفورمین را دنبال کردند، در مقایسه با افرادی که در ابتدا در گروه کنترل قرار گرفتند، پیدا نکردند.
آیا این بدان معناست که این استراتژی‌ها آن‌قدر که ما فکر می‌کردیم، خوب نیستند؟
اصلا این‌طور نیست.
اول اینکه تمام شرکت‌کنندگان اصلی مطالعهٔ DPP از مزایای اصلاح شدید سبک زندگی و متفورمین مطلع شدند و از آن‌ها دعوت شد که در مرحلهٔ مشاهدهٔ این برنامه باقی بمانند. ازآنجاکه اصلاح سبک زندگی، بیشترین تأثیر را داشت، از نظر اخلاقی محققان موظف بودند این نتایج را برای هر شرکت‌کننده فاش کرده و افراد را برای اجرای این استراتژی‌ها ترغیب کنند. در واقع، پس از پایان مطالعهٔ DPP، جلسات اصلاح سبک زندگی برای تمام شرکت‌کنندگان ارائه شد.
این احتمال وجود دارد که بسیاری از شرکت‌کنندگان در مطالعهٔ دوم تغییرات مفیدی را در برنامهٔ غذایی و فعالیت بدنی خود ایجاد کرده باشند. این توانایی تشخیص تأثیر اصلاح شدید سبک زندگی بر پیامدهای بعدی سلامتی را محدود می‌کند.
دوم، در مطالعهٔ اولیه تنها یک گروه متفورمین مصرف کردند. در مطالعهٔ دوم، هر شرکت‌کننده‌ای که به دیابت نوع 2 مبتلا شده بود، به پزشک مراقبت‌های اولیهٔ خود ارجاع داده شد تا در مورد مدیریت میزان قند خون خود تصمیاتی را بگیرد.
متفورمین خط اول درمان دیابت نوع 2 است. بنابراین، برای افرادی که به دیابت مبتلا شده بودند، معمولاً متفورمین تجویز می‌شد، حتی اگر در گروه کنترل یا گروه اصلاح سبک زندگی بودند. با گذشت زمان، این سه گروه کمتر از یکدیگر متمایز شدند. در این تحلیل اخیر، آزمون‌های آماری برای حذف این سوگیری بدون تأثیرگذاری بر نتایج اصلی انجام شد، اما برخی از سوگیری‌های باقی‌مانده را نمی‌توان به‌طور کامل رد کرد.
نرخ مرگ‌ومیر به‌طور کلی در DPPOS پایین بود
افرادی که در این مطالعات شرکت کردند، گروه نسبتاً سالمی از افراد بودند و در زمان شروع تحقیقات به‌طور متوسط 50 سال سن داشتند. این به توضیح میزان مرگ‌ومیر کمتر از معمول در مقایسه با یافته‌های مطالعات بین‌المللی پیشگیری از دیابت (DPP) یا حتی سایر مطالعات انجام‌شده در ایالات متحده در مورد دیابت نوع 2 کمک می‌کند.
همچنین جالب است که سرطان، نه مشکلات قلبی، سکتهٔ مغزی یا سایر اشکال بیماری قلبی عروقی، علت اصلی مرگ در مطالعهٔ دوم بود. در جمعیت عمومی، بیماری‌های قلبی عروقی سال‌ها است که در صدر جدول قرار دارد.
استراتژی‌های گسترده برای کاهش بیماری‌های قلبی عروقی در بزرگسالان ممکن است در اینجا نقش داشته باشند. با این حال، این مزیت همچنین ممکن است توانایی مشاهدهٔ تفاوت‌های قابل‌توجه در میزان مرگ‌ومیر را در هنگام مقایسهٔ سه گروه در DPPOS کاهش دهد.
با این اطلاعات چه کنیم؟
بهترین راه، ادامهٔ کار در جهت پیشگیری یا به تأخیر انداختن دیابت است. این برای ما به عنوان افراد و برای کشور ما به‌طور جمعی سالم است. این چیزی است که ما بر اساس تحقیقات می‌دانیم.
اگر پیش‌دیابت دارید:
- اصلاح سبک زندگی همچنان بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 است. این می‌تواند به شما کمک کند از دیابت جلوگیری کنید یا آن را به تأخیر بیندازید، مزایای بیشتری در ارتباط با کاهش وزن به دست آورید و خطر بیماری قلبی و سکته را کاهش دهید.
- متفورمین، دارویی ارزان و ایمن با عوارض جانبی کم، خطر ابتلا به دیابت را نیز کاهش می‌دهد. متفورمین به‌ویژه برای افراد زیر 60 سال، افراد با شاخص تودهٔ بدنی بالای 35 و زنان با سابقهٔ دیابت بارداری مفید است.
فراموش نکنیم که عوامل بسیاری نیز ممکن است در تعیین بهترین رویکردها برای پیشگیری از دیابت نوع 2 برای هر فرد نقش داشته باشند. سن، نژاد و قومیت، سایر شرایط پزشکی، خطر کلی دیابت نوع 2 و نوع رویکردهایی که یک فرد می‌تواند دنبال کند، همه عوامل مهمی‌اند که باید درنظر گرفته شوند. اگر در خانوادهٔ خود فردی مبتلا به دیابت یا پیش‌دیابت دارید یا نگرانی در مورد ابتلا به دیابت دارید، با تیم مراقبت‌های بهداشتی محلهٔ خود مشورت کنید تا بهترین ترکیب از استراتژی‌های پیشگیرانه را انتخاب نمایید.
منبع:
روش‌هایی برای پیشگیری از دیابت / روش‌هایی برای پیشگیری از دیابت
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.