تشویق کودک به جمع کردن اسباب‌بازی‌هایش
اگر اغلب می‌بینید که هنگام راه رفتن در خانه، بر روی بلوک ساختمانی پا می‌گذارید، پای شما به عروسک گیر می‌کند و یا به ماشین مسابقه برخورد می‌کنید، پس از چالش‌های واداشتن بچه‌های کوچک به جمع‌آوری و مرتب‌سازی اسباب‌بازی‌هایشان آگاه هستید. در زیر چند راهکار برای تشویق کودکان به مرتب کردن خانه و تمیز نگه داشتن آن آورده شده‌است.
درخواست‌های خاص و متمرکز داشته باشید
اگر از فرزندتان بخواهید که چیز‌های مختلف را به طور هم‌زمان جمع و مرتب کند، با این کار موقعیتی را برای کودکان ایجاد می‌کنید تا ناخواسته حداقل یکی از درخواست‌های شما را فراموش کنند و یا عمداً از تعدادی از آن‌ها صرف نظر کنند. هر بار یک درخواست خاص مانند این مورد را که «لطفاً بلوک‌ها را از زمین بردار و در سطل قرار بده.» مطرح کنید. بعد از اینکه فرزندتان این کار را تمام کرد، می‌توانید از کودکتان درخواست کنید تا اسباب‌بازی‌های دیگر را جمع کند.
درخواست‌ها را در قالب دستور، نه به عنوان سؤال مطرح کنید. سؤالاتی از قبیل «لطف می‌کنی بلوک‌های بازی را مرتب کنی؟» به کودک این امکان را می‌دهد تا در قالب پاسخ به آن «نه» بگوید. درخواست را تنها به فرزندتان بگویید، مگر اینکه بخواهید کاری را به‌صورت فعالیت گروهی انجام دهید، برای نمونه «لطفاً بلوک‌های بازی را دوباره در سطل مخصوص آن قرار بده.» به جای اینکه بگویید: «بیا بلوک‌ها را مرتب کنیم.»
به فرزندتان زمان بدهید تا کار را انجام دهد و تنها یک بار تکرار کنید
کودکان، به‌ویژه کودکان خردسال، زمان بیشتری را نسبت به بزرگسالان برای پردازش اطلاعات صرف می‌کنند. پس از درخواست اولیه، تا عدد پنج در ذهن خود بشمارید تا به کودک فرصت دهید تا آنچه را که گفته‌اید، پردازش کند و آن را انجام دهد.
اگر بعد از پنج ثانیه اقدام لازم را مشاهده نکردید، درخواست خود را با لحنی خنثی تکرار کنید و به دنبال آن یک نتیجهٔ منطقی بالقوه را بیان کنید. برای نمونه: «اگر بلوک‌های بازی خود را در سطل آن قرار ندهی، دیگر نمی‌توانی تا آخر روز با آن بازی کنی و باید فردا با آن‌ها بازی کنی.»
دوباره در ذهن خود تا عدد پنج بشمارید. اگر فرزندتان همچنان خواسته‌های شما را انجام نداد، با لحنی خنثی این جمله را بگویید: «خب، بلوک‌های بازی را در سطل مخصوص آن قرار ندادی، پس نمی‌توانی بقیهٔ روز با آن‌ها بازی کنی. فردا می‌توانی با آن‌ها بازی کنی.» سپس بلوک‌های بازی را از دسترس کودک خارج کنید تا باقی روز نتواند با آن‌ها بازی کند.
آرام باشید و پیامدهای منطقی را انتخاب کنید
دو عنصر کلیدی این رویکرد، حفظ آرامش تا حد امکان و ایجاد نتیجه‌ای منطقی است.
- حفظ آرامش کمک می‌کند: قابل درک است که ممکن است بسیار ناامید باشید. با این حال بهترین کار این است که تا حد امکان به گوش نکردن به خواسته‌های شما برای جمع‌آوری اسباب‌بازی، کمترین توجه شود. توجه، حتی به شکل لحن منفی، باعث می‌شود که آن رفتار بیشتر اتفاق بیفتد.
- پیامدهای منطقی مهم است: ایجاد پیامد‌هایی که برای دوره‌های زمانی طولانی باشد و برای کودک منطقی نباشد، ممکن است باعث ناامیدی و امتناع بیشتر شود. برای نمونه، اگر کودک بلوک‌های بازی خود را جمع نکند، منطقی نیست که یک هفته به او اجازهٔ تماشای تلویزیون داده نشود. در عوض، محدود کردن دسترسی او به بازی با بلوک‌ها پیامدی منطقی خواهد بود.
رفتار‌هایی را که می‌خواهید ببینید، تحسین کنید
به رفتار‌هایی که دوست دارید بیشتر ببینید، توجه کنید. هر زمان که فرزندتان اسباب‌بازی‌های خود را جمع و مرتب کرد، او را به طور خاص تحسین کنید. «کارت خوب بود» گیج‌کننده است، کودک دقیقاً نمی‌داند چه چیزی خوب است، ساکت بنشیند، اسباب‌بازی‌هایش را جمع کند و یا چیز دیگر. در عوض بگویید: «کار خوبی کردی که بلوک‌های بازی را جمع و مرتب کردی.»
با اشتیاق تمجید کنید و برای تقویت یک رفتار از لمس کردن مانند ضربه به پشت بهره بگیرید. اگر کودکی دارید که در پردازش حسی، به‌ویژه با محرک‌های لمسی مانند ضربه زدن به پشت، مشکل دارد، می‌توانید این رفتار را با حرکتی غیرکلامی، مانند شست بالا به معنای تأیید، تقویت کنید.
منبع:
تشویق کودک به جمع کردن اسباب‌بازی‌هایش / تشویق کودک به جمع کردن اسباب‌بازی‌هایش / تشویق کودک به جمع کردن اسباب‌بازی‌هایش
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.