اگر از نور خورشید دوری می‌کنید، به شیر حساسیت دارید، یا از رژیم غذایی سخت گیاهی پیروی می‌کنید، ممکن است در معرض خطر کمبود ویتامین دی (D) باشید. ویتامین دی که به عنوان ویتامین آفتاب شناخته می‌شود، توسط بدن در پاسخ به قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید تولید می‌شود. همچنین به‌طور طبیعی در برخی از غذاها از جمله برخی از انواع ماهی‌ها، روغن کبد ماهی و زردهٔ تخم‌مرغ و در لبنیات و محصولات غلات غنی‌شده وجود دارد.
ویتامین دی برای داشتن استخوان‌های قوی ضروری است زیرا به بدن کمک می‌کند از کلسیم موجود در رژیم غذایی استفاده کند. کمبود ویتامین دی معمولاً با بیماری راشیتیسم مرتبط است، بیماری‌ای که در آن بافت استخوانی به درستی تغذیه و معدنی نمی‌شود و منجر به نرمی استخوان و بدشکلی‌های اسکلتی می‌شود. اما تحقیقات به‌طور فزاینده‌ای اهمیت ویتامین دی را در محافظت در برابر بسیاری از مشکلات سلامتی نشان می‌دهند.
علائم و خطرات کمبود ویتامین دی
علائم استخوان‌درد و ضعف عضلانی ممکن است به معنای کمبود ویتامین دی باشد. با این حال برای بسیاری از افراد علائم جزئی هستند. اما حتی بدون علائم، سطح ویتامین دی بسیار کم خطراتی برای سلامتی ایجاد می‌کند. سطوح پایین این ویتامین در خون با موارد زیر مرتبط است:
- افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی
- اختلال شناختی در افراد مسن
- آسم شدید در کودکان
- سرطان
تحقیقات نشان می‌دهد که ویتامین دی می‌تواند در پیشگیری و درمان تعدادی از بیماری‌های مختلف، از جمله دیابت نوع 1 و نوع 2، فشار خون بالا، عدم تحمل گلوکز و مولتیپل اسکلروزیس نقش داشته باشد.
در این مورد بیشتر بخوانید:
دلایل کمبود ویتامین دی
کمبود ویتامین دی ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد:
به طور محدود در معرض نور خورشید قرار می‌گیرید. ازآنجاکه وقتی پوست شما در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، بدن ویتامین دی تولید می‌کند، اگر در خانه هستید، در عرض‌های جغرافیایی شمالی زندگی می‌کنید، به دلایل مذهبی از لباس‌های بلند یا پوشش سر استفاده می‌کنید یا شغلی دارید که از قرار گرفتن در معرض نور خورشید جلوگیری می‌کند، ممکن است در معرض خطر کمبود این ویتامین قرار بگیرید. در طول زمستان، کمبود ویتامین دی ممکن است بیشتر شود، چرا که نور خورشید کمتری در دسترس است.
پوست تیره‌ای دارید. رنگدانهٔ ملانین توانایی پوست برای ساخت ویتامین دی را در پاسخ به قرار گرفتن در معرض نور خورشید کاهش می‌دهد. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که افراد مسن با پوست تیرهتر در معرض خطر بالای کمبود ویتامین دی هستند.
کلیه‌های شما نمی‌توانند ویتامین دی را به شکل فعال آن تبدیل کنند. با افزایش سن، کلیه‌ها کمتر قادر به تبدیل ویتامین دی به فرم فعال آن هستند، بنابراین خطر کمبود ویتامین دی افزایش می‌یابد.
دستگاه گوارش شما نمی‌تواند ویتامین دی را به اندازهٔ کافی جذب کند. برخی از مشکلات پزشکی از جمله بیماری کرون، فیبروز کیستیک و بیماری سلیاک بر توانایی رودهٔ شما در جذب ویتامین دی از غذایی که می‌خورید تأثیر می‌گذارند.
چاق هستید. ویتامین دی توسط سلول‌های چربی از خون استخراج می‌شود و انتشار آن در گردش خون را تغییر می‌دهد. افرادی که شاخص تودهٔ بدنی 30 یا بیشتر دارند، اغلب سطح ویتامین دی خونشان پایین است.
تست کمبود ویتامین دی
دقیق‌ترین راه برای اندازه‌گیری میزان ویتامین دی در بدن، آزمایش خون 25 هیدروکسی ویتامین دی است. سطح 20 نانوگرم در میلی‌لیتر تا 50 نانوگرم در میلی‌لیتر برای افراد سالم سطحی کافی در نظر گرفته می‌شود. سطح کمتر از 12 نانوگرم در میلی‌لیتر نشان‌دهندهٔ کمبود ویتامین دی است.
درمان کمبود ویتامین دی
درمان کمبود ویتامین دی شامل دریافت بیشتر ویتامین دی از طریق رژیم غذایی و مکمل‌ها است. اگرچه هیچ اتفاق نظری در مورد سطوح ویتامین دی مورد نیاز برای سلامتی مطلوب وجود ندارد و احتمالاً بسته به سن و شرایط سلامتی متفاوت است، غلظت کمتر از 20 نانوگرم در میلی‌لیتر به‌طور کلی ناکافی تلقی می‌شود و نیاز به درمان دارد.
دستورالعمل‌های مؤسسهٔ پزشکی، میزان توصیه‌شدهٔ روزانهٔ (RDA) ویتامین دی را به 600 واحد بین‌المللی (IU) برای تمام افراد 1 تا 70 ساله افزایش داد و برای بهینه‌سازی سلامت استخوان‌ها، آن را به 800 IU برای بزرگسالان بالای 70 سال افزایش داد. بالاترین حد ایمن نیز به 4000 IU افزایش یافت. پزشکان ممکن است بیش از 4000 واحد بین‌المللی را برای اصلاح کمبود ویتامین دی تجویز کنند.
اگر زمان زیادی را زیر نور آفتاب نمی‌گذرانید یا همیشه مراقب پوشاندن پوست خود هستید (ضدآفتاب مانع از تولید ویتامین دی می‌شود)، باید با پزشک خود در مورد مصرف مکمل ویتامین دی مشورت کنید، به‌ویژه اگر عوامل خطر کمبود ویتامین دی را دارید.
منبع:
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.