آشنایی کامل با آبله میمونی ، ویروسی ناشناخته که به‌سرعت پخش می‌شود. آیا آشنا به‌نظر می‌رسد؟
در سال سوم همه‌گیری کووید-19 هستیم، و اکنون با شیوع آبله میمون مواجه شده‌ایم. آیا این ویروسی جدید است؟ چقدر باید نگران آبله میمونی باشیم؟ در حالی که اطلاعات جدید به‌مرور به دست ما می‌رسند، در اینجا به چندین سؤال رایج پاسخ داده شده‌است.
آبله میمونی چیست؟
آبله میمونی، عفونتی است که توسط ویروسی از خانوادهٔ آبله ایجاد می‌شود که بیماری مشابهی، هرچند معمولاً با شدت کمتر، ایجاد می‌کند و در مرکز و غرب آفریقا شایع است. این بیماری بیش از نیم قرن پیش برای اولین بار در میمون‌های تحقیقاتی کشف شد. برخی از سنجاب‌ها و موش‌های صحرایی‌ای که در آفریقا یافت می‌شوند از دیگر حیواناتی بودند که این ویروس را در خود جای داده‌اند.
در حال حاضر، شیوع این بیماری در خارج از آفریقا به‌سرعت در حال گسترش است. این ویروس حداقل در ده‌ها کشور از جمله ایالات متحده، کانادا، اسرائیل و در اروپا گزارش شده‌است. تا لحظهٔ نگارش این نوشتار، خبرگزاری رویترز بیش از 100 مورد تأییدشده یا مشکوک را گزارش داده‌است که این میزان بزرگ‌ترین شیوع شناخته‌شده در خارج از آفریقا است. تاکنون هیچ مورد فوتی‌ای گزارش نشده‌است.
به‌طور طبیعی، اخبار مربوط به یک ویروس ناشناخته که به‌سرعت در سطح بین‌المللی در حال گسترش است، ما را به یاد شروع همه‌گیری کووید-۱۹ می‌اندازد. اما آبلهٔ میمونی چیز جدیدی نیست، اولین بار در سال 1958 کشف شد و به خاطر چندین ویژگی‌ای که دارد به احتمال زیاد کمتر خطرناک است.
علائم آبله میمونی چیست؟
علائم اولیهٔ آبله میمونی مانند آنفولانزا و شامل موارد زیر است:
- تب
- خستگی
- سردرد
- غدد لنفاوی بزرگ‌شده
همچنین بثوراتی که چند روز بعد ظاهر می‌شوند و اغلب از صورت شروع شده، سپس در کف دست‌ها، بازوها، پاها و سایر قسمت‌های بدن ظاهر می‌شوند. برخی از موارد اخیر این بیماری با بثورات در ناحیهٔ تناسلی شروع شده‌است. در طی یک یا دو هفته، بثورات از نقاط کوچک و مسطح به تاول‌های ریز (وزیکول) شبیه آبله‌مرغان و سپس به تاول‌های بزرگ‌تر و پر از چرک تبدیل می‌شوند. این تاول‌ها ممکن است چند هفته طول بکشد تا خشک شوند. زمانی که این اتفاق بیفتد، بیماری فرد دیگر مسری نیست.
اگرچه این بیماری معمولاً خفیف است، ولی عوارض آن ممکن است شامل ذات‌الریه، از دست دادن بینایی به دلیل عفونت چشم و سپسیس (عفونت تهدیدکنندهٔ زندگی) باشد.
در این مورد بیشتر بخوانید:
چگونه به آبله میمونی مبتلا می‌شویم؟
به‌طور معمول، این بیماری در افرادی رخ می‌دهد که با حیوانات آلوده تماس داشته‌اند. ممکن است به دنبال گاز گرفتن یا خراش یا مصرف گوشت نیم‌پز حیوانات به این بیماری مبتلا شوید.
این ویروس به سه طریق بین افراد پخش می‌شود:
- استنشاق قطرات تنفسی
- تماس مستقیم با فرد آلوده و لمس بدن او
- تماس غیرمستقیم مانند دست زدن به لباس فرد آلوده (احتمال انتقال ویروس از این طریق کمتر است)
مسیر تنفسی شامل قطرات بزرگی است که در هوا باقی نمی‌مانند یا به فاصلهٔ دور پرتاب نمی‌شوند. در نتیجه، انتقال فرد به فرد معمولاً به تماس نزدیک، طولانی‌مدت و لمس بدن فرد بیمار نیاز دارد.
آیا آبله میمونی بیماری مقاربتی است؟
آبله میمونی به عنوان بیماری مقاربتی (STI) درنظر گرفته نمی‌شود، چرا که از طریق هر تماس فیزیکی‌ای و نه فقط از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. برخی از موارد اخیر در میان مردانی رخ داده‌است که با مردان رابطهٔ جنسی دارند. این الگو قبلاً گزارش نشده بود.
آیا آبله میمونی قابل درمان است؟
بله. اگرچه هیچ درمان خاص و مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای آبله میمونی وجود ندارد، اما چندین داروی ضدویروسی ممکن است مؤثر باشند. برای نمونه می‌توان به سیدوفوویر، برینسیدوفوویر و تکوویریمات اشاره کرد.
آیا آبله میمونی قابل پیشگیری است؟
واکسیناسیون به پیشگیری از این بیماری کمک می‌کند:
- واکسیناسیون آبله، که تا دههٔ 1970 در ایالات متحده معمول بود، ممکن است تا 85 درصد در برابر آبله میمونی مؤثر باشد. دولت ایالات متحده دوز‌هایی از واکسن آبله را ذخیره کرده‌است که می‌توان در صورت شیوع گسترده استفاده کرد.
- افزون‌بر این، سازمان غذا و داروی آمریکا واکسنی (به نام JYNNEOS) را در سال 2019 برای افراد بالای 18 سال که در معرض خطر بالای آبله یا آبله میمونی‌اند، تأیید کرده‌است. سازندگان این واکسن هم‌زمان با افزایش شیوع این بیماری، تولید این واکسن را بیشتر کرده‌اند.
اگر از کسی که آبله میمونی دارد مراقبت می‌کنید، انجام این مراحل ممکن است به محافظت از شما در برابر ویروس کمک کند: ماسک و دستکش بپوشید. به‌طور مرتب دست‌های خود را بشویید و در صورت امکان فاصله‌گذاری فیزیکی را تمرین کنید. در حالت ایده‌آل، فرد مراقب باید قبلاً علیه آبله واکسینه شده باشد.
بیشتر افرادی که به آبله میمونی مبتلا می‌شوند، تا چه حد بیمار هستند؟
آبله میمونی معمولاً بیماری‌ای خفیف است که طی چند هفته خودبه‌خود بهبود می‌یابد.
محققان دریافته‌اند که سویهٔ آبله میمونی در غرب آفریقا مسئول شیوع کنونی است. این خبر خوبی است، چرا که میزان مرگ‌ومیر ناشی از این سویه بسیار کمتر از سویهٔ حوضه کنگو است (حدود 1٪ تا 3٪ در مقابل 10٪). بیماری شدیدتر ممکن است در کودکان، افراد باردار یا افرادی که بیماری نقص سیستم ایمنی دارند رخ دهد.
چه چیز دیگری در مورد این شیوع غیرعادی است؟
بسیاری از افرادی که بیمار هستند به مکان‌هایی که معمولاً این ویروس در آن‌ها یافت می‌شود سفر نکرده‌اند یا از آن مکان‌ها خارج نشده‌اند و هیچ تماس شناخته‌شده‌ای با حیوانات آلوده نداشته‌اند. افزون‌بر این، به‌نظر می‌رسد انتقال فرد به فرد بیشتر از شیوع‌های گذشته است.
آیا خبر خوبی در مورد آبله میمونی وجود دارد؟
بله. آبله میمونی معمولاً پس از شروع علائم مسری است که این به محدود کردن گسترش آن کمک می‌کند. یکی از دلایل شیوع سریع کووید-19 این بود که ممکن بود افراد پیش از آنکه بدانند، به آن مبتلا شده باشند و آن را منتقل و پخش کنند.
شیوع به‌صورت پراکنده رخ می‌دهد و معمولاً نسبتاً کوچک است چرا که ویروس به‌راحتی بین افراد پخش نمی‌شود. آخرین شیوع بیماری در ایالات متحده در سال 2003 بود. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی (CDC)، نزدیک به 50 نفر در غرب میانه پس از تماس با سگ‌های خانگی‌ای که در نزدیکی حیوانات وارداتی از غنا حمل شده بودند، بیمار شدند.
شاید بهترین خبر این باشد: برخلاف SARS-CoV2، ویروسی که باعث کووید ۱۹ می‌شود، آبله میمونی بعید است که باعث ایجاد بیماری‌ای همه‌گیر شود. به همین راحتی پخش نمی‌شود و زمانی که بیماری مسری است، فرد بیمار معمولاً متوجه می‌شود که بیمار است.
چقدر باید نگران باشیم؟
تعداد موارد فزاینده در چندین کشور نشان می‌دهد که گسترش آن در جامعه در حال انجام است. احتمالاً در روزها و هفته‌های آینده موارد بیشتری شناسایی خواهد شد.
هنوز اوایل شیوع است و سؤالات بی پاسخ بسیاری وجود دارند، از جمله موارد زیر:
- آیا ویروس آبله میمونی جهش یافته‌است تا امکان انتشار آسان‌تر را فراهم کند؟ تحقیقات اولیه اطمینان‌بخش این مورد است.
- چه افرادی بیشتر در معرض خطراند؟
- آیا بیماری شدیدتر از شیوع‌های گذشته خواهد بود؟
- آیا داروهای ضدویروسی و واکسن‌های موجود در برابر این ویروس مؤثر خواهند بود؟
- برای مهار این شیوع چه اقداماتی می‌توانیم انجام دهیم؟
بنابراین، آبله میمونی شوخی نیست و محققان برای پاسخ به این سؤالات سخت کار می‌کنند و اطلاعات ما به مرور زمان افزایش می‌یابد. اگر بثورات غیرقابل توضیح یا سایر علائم آبله میمونی را دارید، به پزشک خود اطلاع دهید، به‌ویژه اگر به مکان‌هایی سفر کرده‌اید که جزو موارد گزارش‌شده است.
منبع:
آشنایی کامل با آبله میمونی / آشنایی کامل با آبله میمونی / آشنایی کامل با آبله میمونی
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.