کلوئیدها
کلوئید یک برجستگی از بافت اسکار است که از مرز‌های زخم عبور می‌کند. ممکن است هفته‌ها پس از بهبودی پوست شما به رشد خود ادامه دهد. کلوئیدها بیشتر در پوست تیره شایع‌اند و ممکن است در هر جایی ایجاد شوند، اما اغلب بر روی لالهٔ گوش، شانه‌ها، قسمت بالایی پشت، سینه و یا گونه‌ها هستند. کلوئیدها مضر نیستند، بنابراین اگر شما را آزار ندهند، می‌توانید به حال خود رهایشان کنید. اما اگر یکی از آن‌ها خیلی بزرگ و یا خارش‌دار است، می‌توانید آن را درمان کنید و یا بردارید. برای جلوگیری از ایجاد کلوئیدها، از سوراخ کردن (پیرسینگ) یا انجام جراحی‌هایی که ضروری نیستند، خودداری کنید.
منگوله‌های پوستی
تگ‌های پوستی رشد کوچکی از پوست با برآمدگی در انتهای آن هستند. آن‌ها معمولاً در جا‌هایی مانند گردن، زیربغل و یا کشالهٔ ران تشکیل می‌شوند، جایی که پوست شما به هم ساییده می‌شود. در بیشتر موارد لازم نیست نگرانشان باشید. اما اگر دردناک‌اند، خونریزی دارند و یا تحریک شده‌اند، به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است آن‌ها را فریز کند و یا از جریان الکتریکی ملایم برای حذف آن‌ها استفاده کند. سعی نکنید خودتان آن‌ها را درمان کنید چرا که ممکن است باعث خونریزی و یا عفونت شود.
کیست‌های پوستی
این کیسه‌های کوچک و گوشتی‌رنگِ زیر پوست با کراتین، پروتئینی نرم و پنیرمانند، پر شده‌اند. این برجستگی‌ها که آهسته رشد می‌کنند زمانی ایجاد می‌شوند که فولیکول مو و یا غدهٔ چربی مسدود و یا آسیب‌دیده باشد. بیشتر کیست‌های پوستی خوش‌خیم‌اند (نه سرطانی) و نیازی به درمان ندارند، مگر اینکه دردناک و آزاردهنده باشند و ترشحاتی داشته باشند. اما بهتر است که پزشک ان‌ها را معاینه کند تا احتمال وجود بیماری جدی‌تر رد شود، به‌ویژه اگر این کیست‌ها قرمز، دردناک و یا متورم باشند.
کهیر
موارد زیادی وجود دارد که باعث ایجاد این جوش‌های خارش‌دار و متورم می‌شود، از جمله آن می‌توان به آلرژی، عفونت، آفتاب، ورزش، استرس و یا بیماری اشاره کرد. برجستگی‌ها از نظر اندازه متفاوت‌اند و ممکن است با هم ادغام شوند و برجستگی‌های بزرگ‌تری را ایجاد کنند. کهیر اغلب در عرض یک روز محو می‌شود، اما کهیر‌های بیشتری ممکن است بعد از آن نمایان شود. درمان آن ممکن است روز‌ها و یا هفته‌ها طول بکشد. اگر می‌دانید که چه چیزی باعث کهیر شده‌است، از آن پرهیز کنید. پارچهٔ مرطوب و یا دوش با آب خنک موارد خفیف کهیر را تسکین می‌دهد. مصرف آنتی‌هیستامین یا استروئید‌ها نیز ممکن است مؤثر باشد.
درماتیت آتوپیک
درماتیت اتوپیک یا اگزما، گاهی اوقات باعث ایجاد برآمدگی‌های کوچک و خارش‌دار می‌شود که ممکن است مایعی از آن ترشح شود. دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد این وضعیت طولانی‌مدت می‌شود، اما ژن‌ها احتمالاً در بروز آن نقش دارند. اگزما با آلرژی و آسم نیز در ارتباط است. پزشکان اگزما را با کرم، قرص و آمپول درمان می‌کنند تا به کاهش التهاب کمک کنند. شما می‌توانید با مرطوب نگه داشتن پوست و پرهیز از چیز‌هایی مانند استرس و یا مصرف صابون‌های خاص که باعث تشدید بیماری می‌شوند، به بهبود آن کمک کنید.
زگیل
زگیل‌ها روی دست‌ها، صورت، پاها و سایر اندام‌ها ظاهر می‌شوند. تمام زگیل‌ها توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند، اما گونه‌های مختلف تنها بر قسمت‌های خاصی از بدن تأثیر می‌گذارند. ممکن است زگیل‌ها از طریق لمس به افراد دیگر و یا نواحی دیگر پوست سرایت کنند. زگیل ممکن است خود‌به‌خود از بین برود، اما درمان از گسترش و یا سرایت آن به نواحی دیگر جلوگیری می‌کند. دارو‌های بدون نیاز به نسخه ممکن است مؤثر باشد، اما برای زگیل‌هایی که درد دارند، پخش می‌شوند، خارش دارند، می‌سوزند، خونریزی می‌کنند و یا آن‌هایی که روی صورت و یا اندام تناسلی ظاهر می‌شوند، به پزشک مراجعه کنید.
جوش اصلاح (فولیکولیت)
این حالت پاسخی التهابی به اصلاح مو است. مو‌های کوتاه در پوست گیر می‌کنند و باعث ایجاد جوش و گاهی عفونت می‌شوند. این حالت در مردان نسبت به زنان شایع‌تر است.
فولیکولیت زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها فولیکول‌های مو، اغلب روی گردن، ران‌ها، زیربغل و یا باسن را آلوده می‌کنند و باعث ایجاد برجستگی‌های کوچک و قرمزرنگ یا جوش می‌شوند. همچنین ممکن است دچار تاول، زخم و خارش یا حساس شدن پوست شوید. برای درمان آن را با پارچه‌ای تمیز و صابون آنتی‌باکتریال بشویید. پزشک نیز ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
درماتوفیبروم
درماتوفیبروم برآمدگی کوچک، سفت و قهوه‌ای مایل به قرمز است که معمولاً روی پاها ظاهر می‌شود و دارای اعصاب و عروق خونی است. بنابراین اگر آسیب ببیند، مانند مواقعی که روی آن را اصلاح می‌کنید، ممکن است خونریزی کند. مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد آن می‌شود، اما ممکن است پس از آسیبی جزئی مانند نیش حشره، دچار آن شوید. این برآمدگی‌ها بی‌ضرر هستند، اما همیشه در مورد هر چیز جدید بر روی پوست خود به پزشک مراجعه کنید. اگر این برآمدگی شما را آزار می‌دهد، پزشک می‌تواند آن را درمان کند، چرا که درماتوفیبروم به‌خودی‌خود از بین نمی‌رود.
تورم غدد لنفاوی
غدد کوچک در گردن، زیربغل یا کشالهٔ ران، که غدد لنفاوی نامیده می‌شوند، بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند. زمانی که در حال مبارزه با عفونت هستید، این غدد ممکن است متورم شده و به توده‌هایی به اندازهٔ نخود و یا بزرگ‌تر تبدیل شوند. با بهتر شدن وضعیت شما، این غدد نیز کوچک‌تر می‌شوند. اما اگر به مدت 2 هفته و یا بیشتر متورم و سفت باشند، سریع رشد کنند، نزدیک به استخوان ترقوه باشند و یا پوست روی آن قرمزرنگ شود، به پزشک مراجعه کنید. بزرگ شدن این غده‌ها به همراه کاهش وزن، تعریق شبانه، تب و یا خستگی، ممکن است از علائم سرطان باشد.
همانژیوم گیلاسی
این لکه‌ها یا برجستگی‌های ریز و به رنگ قرمز روشن روی پوست معمولاً بی‌ضرر هستند. ممکن است در 30 و 40 سالگی شروع به دیدن آن‌ها بر روی پوست خود کنید و با افزایش سن تعدادشان بیشتر شود. اگر یکی از این لکه‌ها قهوه‌ای تیره و یا سیاه شد، به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که سرطان پوست نیست. در بیشتر موارد، نیازی به درمان همانژیوم گیلاسی نیست، مگر اینکه تحریک یا خونریزی داشته باشد. اگر ظاهر آن‌ها را دوست ندارید، با پزشک در مورد برداشتن آن‌ها مشورت کنید.
کراتوز پیلاریس
هنگامی که پروتئینی به نام کراتین، فولیکول‌های موی شما را مسدود می‌کند، ممکن است جوش‌های نوک‌تیزِ کوچکی به نام کراتوز پیلاریس ایجاد شود. برآمدگی‌های سمباده‌مانند معمولاً روی بازو‌ها، باسن و ران‌ها ایجاد می‌شوند. آن‌ها سفید و یا قرمز هستند و درد ندارند، اما ممکن است خارش داشته باشند. این بیماری معمولاً ارثی است و اغلب با افزایش سن از بین می‌رود. نیازی به درمان آن نیست اما استفاده از کرم‌های پوستی، لایه‌بردار و حمام آب گرم ممکن است مؤثر باشد.
خال‌ها
تقریباً تمام بزرگسالان خال (لکه‌های گرد، مسطح یا کمی برجسته) دارند. آن‌ها در رنگ‌های مختلف و زیادی وجود دارند، اما اغلب قهوه‌ای یا سیاه هستند. بیشتر اوقات، لازم نیست نگرانشان باشید. اما آن‌هایی که اندازه، شکل و یا رنگشان تغییر می‌کند، ممکن است نشانه‌ای از سرطان پوست باشند. اگر خال، شکلی غیرعادی، لبه‌های ناهموار و رنگ‌های مختلف دارد، بزرگ‌تر شده، خونریزی یا ترشح دارد، درد داشته و یا پوسته‌پوسته می‌شود، به پزشک مراجعه کنید.
کراتوز سبورئیک
این برجستگی‌های ضخیم و زبر ممکن است مومی‌شکل و یا پوسته‌پوسته به‌نظر برسند. شما ممکن است در هر نقطه از پوست خود این برجستگی‌ها را مشاهده کنید. ممکن است سطحی مانند زگیل داشته باشند، اما مسری نیستند. کراتوز‌های سبورئیک از اندازهٔ کوچک شروع شده، اما ممکن است تا عرض بیش از 2 سانتی‌متر رشد کنند و بزرگ شوند. برخی خارش دارند، اما بیشتر آن‌ها بدون درد هستند و نیازی به درمان ندارند. اگر آن‌ها شبیه سرطان پوست باشند، پزشک ممکن است برای اطمینان بیشتر این برجستگی‌ها را بردارد.
لیپوم‌ها
اگر توده‌ای گرد و متحرک زیر پوست خود دارید، ممکن است لیپوم باشد. این توده‌های چربی نرم، خمیری یا لاستیکی‌اند. آن‌ها معمولاً روی گردن، شانه‌ها، پشت و یا بازو‌ها ظاهر می‌شوند. پزشک می‌تواند تنها با نگاه کردن و یا لمس، آن را تشخیص دهد. بیشتر آن‌ها بی‌ضرر هستند، اما اگر شما را آزار می‌دهد، پزشک می‌تواند با تزریق استروئید، لیپوساکشن و یا جراحی آن را درمان کند. لیپومی که به سرعت رشد کند و یا دردناک باشد ممکن است سرطانی باشد، بنابراین حتماً به پزشک مراجعه کنید.
منبع:
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.