یک گزارش علمی جدید از تحقیقاتی پشتیبانی می‌کند که نشان می‌دهد حتی سطوح پایین آلودگی، بسیار کمتر از محدودیت‌های نظارتی ملی فعلی، ممکن است به سلامت ما آسیب برساند.
آلودگی هوای بیرون عمدتاً از سوزاندن سوخت‌های فسیلی (زغال سنگ، گاز، نفت) ناشی می‌شود که گاز‌های مضر، مه‌دود و دوده تولید می‌کنند. مه‌دود که هوا را مه‌آلود می‌کند، توسط ازن سطح زمین ایجاد می‌شود. دوده ذرات ریز است، برای نمونه ممکن است گرد و غبار دوده را روی طاقچه مشاهده کنید. سوزاندن سوخت‌های فسیلی عامل اصلی تغییرات آب‌وهوایی است که طی سال‌ها رخ می‌دهد، اما اثرات آنی بیشتری بر سلامتی دارد.
آلودگی هوا چگونه بر سلامت ما تأثیر می‌گذارد؟
تحقیقات افزایش سطح ذرات ریز موجود در هوا را که به‌اندازهٔ کافی ریز و به‌راحتی قابل استنشاق هستند (به نام PM2.5) با بستری شدن بیشتر در بیمارستان به دلیل بیماری قلبی، سکتهٔ مغزی، دیابت و ذات‌الریه مرتبط دانسته‌است. همچنین بیماری ریوی موجود، معروف به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) را بدتر می‌کند و ممکن است باعث مشکلات سلامتی جدی دیگری شود. به‌نظر می‌رسد قرار گرفتن در معرض آلودگی هم به‌طور طولانی‌مدت و هم کوتاه‌مدت برای سلامتی ما مضر و مهم است.
مطالعه‌ای در سال 2021 به بررسی مدل‌های جهانی سطوح آلودگی و ارزیابی خطرات جمعیت جهان در طی 14 سال پرداخت. این مطالعه تنها سوخت فسیلی را با نزدیک به 9 میلیون مرگ زودرس در سراسر جهان در سال 2018، که از هر پنج مرگ یک نفر است، مرتبط کرد و در این میان سهم این مرگومیرها در ایالات متحده بیش از 350000 مورد بوده‌است. بیشتر این مرگومیرها به دلیل سکتهٔ قلبی و مغزی است.
افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای مانند آسم، بیماری قلبی یا دیابت، افراد مسن و افرادی که در جوامع کم‌درآمد زندگی می‌کنند، که اغلب در نزدیکی منابع آلاینده قرار دارند، از جمله افرادی‌اند که بیشتر در معرض آسیب آلودگی هوا هستند.
در این مورد بیشتر بخوانید:
آلودگی سطح پایین چگونه بر ما تأثیر می‌گذارد؟
در ایالات متحده، آلودگی هوا از زمان تصویب قانون هوای پاک در سال 1970 تا حدودی بهبود یافته‌است. استانداردهای فعلی کیفیت هوا که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) تعیین شده‌است، آستانهٔ سالانهٔ معینی از ذرات با هدف حفاظت از سلامت را مشخص می‌کند. اما همان‌طور که در مورد روابط پیچیده بین آلودگی و اکوسیستم خود بیشتر می‌آموزیم، شواهد روبه‌رشد نشان می‌دهد که ممکن است آسیب در سطوح PM2.5، کمتر از استاندارد فعلی رخ دهد.
گزارش جدید آژانس اثرات سلامت، 68 میلیون آمریکایی مسن‌تر را از همه ایالت‌ها به جز دو ایالت در سراسر ایالات متحده طی یک دورهٔ 16 ساله مورد مطالعه قرار داد.
محققان سؤالی فوق‌العاده چالش‌برانگیز برای پاسخ دادن طرح کرده بودند. متغیرهای بی‌شماری برای محاسبه وجود دارد: قرار گرفتن افراد در معرض آلودگی بر اساس محل زندگی‌شان، سهم مستقل آلاینده‌های اصلی هوا به‌طور جداگانه، سلامت و مخدوش‌کننده‌های رفتار که باعث مرگ‌ومیر می‌شوند، و موارد دیگر.
این مطالعه از داده‌های جمعیت‌شناختی و مرگ‌ومیر Medicare از بیش از 68 میلیون آمریکایی 65 ساله و بالاتر استفاده کرد. محاسبات، بر اساس میانگین سالانهٔ قرار گرفتن در معرض آلودگی از منابع متعدد، از جمله نظارت بر سیستم کیفیت هوای EPA و داده‌های حاصل از ماهواره انجام شده‌است. محققان بسیاری از عوامل مؤثر بر سلامتی، مانند وضعیت اجتماعی- اقتصادی، سیگار کشیدن و شاخص تودهٔ بدن را تنظیم کردند. آن‌ها چندین مدل آماری را توسعه دادند که تمام آن‌ها نتایج مشابهی را نشان دادند: بین سال‌های 2000 تا 2016، نرخ مرگ‌ومیر بین 6 تا 8 درصد برای هر افزایش تدریجی در قرار گرفتن در معرض PM2.5 افزایش یافت.
این افزایش در میزان در معرض آلودگی هوا بودن چقدر کم بود؟ آلودگی ذرات بر حسب میکروگرم بر متر مکعب هوا (μg/m3) اندازه‌گیری می‌شود. هر بار که سطح قرار گرفتن در معرض آلودگی 10 میکروگرم بر متر مکعب افزایش می‌یابد، میزان مرگ‌ومیر نیز 6 تا 8 درصد افزایش می‌یابد. مرگ‌ومیر بیش‌ازحد حتی در سطوح پایین قرار گرفتن در معرض PM2.5 (2.8 میکروگرم بر متر مکعب) رخ داد که بسیار کمتر از حد استانداردهای فعلی EPA است. محققان این مطالعه تخمین می‌زنند که تنظیم نقطه‌برش از سطح فعلی 12 میکروگرم بر متر مکعب به 10 میکروگرم بر متر مکعب می‌تواند جان بیش از 143000 نفر را در طول 10 سال نجات دهد.
محدودیت‌های این مطالعه چیست؟
یک محدودیت این است که انواع داده‌ها در سطوح مختلف از جمله سطح فردی، کد پستی و سطح شهرستان جمع‌آوری می‌شوند. قرار گرفتن در معرض آلودگی به صورت خوشه‌ای با کد پستی تخمین زده می‌شود. با این حال، فردی که در نزدیکی یک بزرگراه زندگی می‌کند، ممکن است نسبت به فرد دیگری که دورتر از بزرگراه زندگی می‌کند در همان کد پستی، در معرض آلودگی بیشتری باشد.
افزون‌بر این، گروه‌هایی که کمترین میزان قرار گرفتن در معرض PM2.5 را دارند، به احتمال زیاد بسیاری از شهرها را حذف می‌کنند و نسبت بیشتری از مناطق روستایی را شامل می‌شوند. مناطق روستایی تراکم کمتری دارند، نقاط داده کیفیت هوای کمتری دارند و ممکن است دارای کدهای پستی در فواصل بیشتر باشند. جزئیاتی از این دست ممکن است بر قطعیت نتیجه‌گیری‌هایی که می‌توان انجام داد تأثیر بگذارد. با این وجود، این مطالعه دارای بسیاری از ویژگی‌های پیشگامانه با علم صحیح است.
سخن پایانی: سالم ماندن
این موضوع شناخته شده‌است که آلودگی هوا باعث بیماری و مرگ می‌شود. اکنون شواهد بیشتری داریم که نشان می‌دهد این موضوع حتی در سطوح پایین آلودگی نیز صادق است. در حال حاضر ایالات متحده در حال بررسی این است که آیا محدودیت‌های نظارتی را برای آلودگی سالانهٔ ذرات ریز موسوم به PM2.5 برای محافظت از سلامت انسان تنظیم کند یا خیر.
اما منتظر نمانید. شما می‌توانید اقداماتی را انجام دهید تا قرار گرفتن (و مشارکت) در برابر آلودگی و در نتیجه خطرات سلامتی خود را کاهش دهید. و برخی از این مراحل مزیت افزودهٔ مبارزه با تغییرات آب‌وهوا و بهبود سلامت زمین را دارند.
منبع:
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.