مقاربت دردناک به دلیل مشکلات مختلفی از جمله آندومتریوز، تودهٔ لگن، کیست تخمدان، واژینیت، عدم تحریک‌پذیری کافی واژن و … می‌تواند بروز کند. برای آشنایی با این مشکل و سایر مشکلات جنسی با ما همراه باشید.
مشکلات جنسی در زنان
مشکل جنسی و یا اختلال عملکرد جنسی به مشکلی در هر مرحله از چرخهٔ پاسخ جنسی گفته می‌شود که مانع از رضایت فرد یا زوجین از فعالیت جنسی می‌شود. چرخهٔ پاسخ جنسی چهار مرحله دارد که شامل: برانگیختگی و هیجان، ثبات یا پلاتو، ارگاسم و فرونشینی است.
درحالی‌که تحقیقات نشان می‌دهد اختلال عملکرد جنسی در بین 43% از زنان و 31% از مردان شایع است، این موضوعی است که بسیاری از مردم برای صحبت دربارهٔ آن مردد هستند. خوشبختانه، بیشتر موارد اختلال عملکرد جنسی قابل درمان است، بنابراین مهم است که نگرانی‌های خود را با همسر و پزشک خود در میان بگذارید.
چه عواملی باعث اختلال عملکرد جنسی می‌شود؟
اختلال عملکرد جنسی می‌تواند نتیجهٔ مشکلی جسمی و یا روانی باشد:
علل جسمی:
بسیاری از موارد جسمی و یا پزشکی می‌توانند باعث اختلال در عملکرد جنسی شوند. این شرایط شامل دیابت، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های عصبی، عدم تعادل هورمونی، یائسگی به علاوه بیماری‌های مزمن مانند بیماری کلیوی یا نارسایی کبدی و اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر است. علاوه بر این، عوارض جانبی برخی دارو‌ها از جمله دارو‌های ضدافسردگی، می‌تواند بر میل و عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.
علل روانشناختی:
این موارد می‌تواند شامل استرس و اضطراب مربوط به کار، نگرانی در مورد عملکرد جنسی، مشکلات زناشویی یا رابطه‌ای، افسردگی، احساس گناه یا اثرات ضربهٔ جنسی در گذشته باشد.
چه کسی تحت تأثیر اختلال عملکرد جنسی قرار دارد؟
هم زنان و هم مردان تحت تأثیر اختلال عملکرد جنسی قرار دارند. مشکلات جنسی در بزرگسالان در هر سنی رخ می‌دهد. در میان مبتلایان، افراد مسن نیز وجود دارند و این مشکلات ممکن است مربوط به کاهش سلامتی به‌علت افزایش سن باشد.
چگونه اختلال عملکرد جنسی، زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
شایع‌ترین مشکلات مربوط به اختلال عملکرد جنسی در زنان عبارت‌اند از:
میل جنسی مهار‌شده:
این مورد شامل کمبود میل جنسی یا علاقه به رابطهٔ جنسی است. بسیاری از عوامل می‌توانند منجر به کمبود میل شوند، از جمله این موارد می‌توان تغییرات هورمونی، شرایط پزشکی و درمان‌ها (مثل درمان سرطان و یا شیمی‌درمانی)، افسردگی، بارداری، استرس و خستگی را نام برد. یکنواخت بودن روال رابطهٔ جنسی و همچنین سبک زندگی از جمله شغل و مراقبت از کودکان ممکن است به نبود علاقه برای برقراری رابطهٔ جنسی منجر شود.
ناتوانی در برانگیخته شدن:
برای خانم‌ها، برانگیخته نشدن فیزیکی در حین فعالیت جنسی غالباً به دلیل تحریک و مرطوب نشدن کافی واژن است. این ناتوانی همچنین ممکن است به اضطراب یا تحریک ناکافی مربوط باشد. علاوه بر این، محققان در حال بررسی این هستند که چگونه مشکلات جریان خون بر روی واژن و کلیتوریس تأثیر گذاشته و در ایجاد مشکلات برانگیختگی نقش دارند.
عدم ارگاسم (آنورگاسمیا):
این مشکل عدم وجود اوج جنسی (ارگاسم) است که می‌تواند به دلیل مهار جنسی، کم‌تجربگی، کمبود دانش و عوامل روانشناختی زن مانند احساس گناه، اضطراب یا آسیب جنسی یا سوءاستفادهٔ قبلی باشد. سایر عوامل مؤثر در آنورگاسمیا شامل تحریک ناکافی، دارو‌های خاص و بیماری‌های مزمن است.
مقاربت دردناک:
مقاربت دردناک می‌تواند به دلیل مشکلات مختلفی از جمله آندومتریوز، تودهٔ لگن، کیست تخمدان، واژینیت، عدم تحریک‌پذیری کافی واژن، وجود بافت اسکار و زخم در اثر جراحی یا بیماری منتقله از راه مقاربتی ایجاد شود. بیماری‌ای به نام واژینیسموس وجود دارد که اسپاسم دردناک و غیرارادی عضلات اطراف دهانهٔ واژن است. این مشکل ممکن است در زنانی رخ دهد که می‌ترسند مقاربت دردناک داشته باشند و همچنین ممکن است ناشی از فوبیای جنسی یا تجربهٔ آسیب‌زا یا دردناک قبلی باشد.
اختلال عملکرد جنسی زنان چگونه تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص اختلال عملکرد جنسی زنان، پزشک احتمالاً با معاینهٔ جسمی و ارزیابی دقیق علائم شروع می‌کند. پزشک ممکن است معاینهٔ لگن را برای ارزیابی سلامت اندام‌های تولید مثل و آزمایش پاپ اسمیر را برای تشخیص تغییرات سلول‌های دهانهٔ رحم برای بررسی سرطان یا شرایط پیش‌سرطانی انجام دهد. وی ممکن است آزمایش‌های دیگری را برای رد کردن و یا تشخیص هرگونه مشکل پزشکی که ممکن است در ایجاد اختلال عملکرد جنسی زن مؤثر باشد، تجویز نماید.
ارزیابی نگرش شما در مورد رابطهٔ جنسی و همچنین سایر عوامل احتمالی مؤثر مانند ترس، اضطراب، ضربه و یا سوءاستفادهٔ جنسی در گذشته، مشکلات رابطه‌ای، یا مصرف الکل و یا مواد مخدر، به پزشک کمک می‌کند تا علت اصلی این اختلال را تشخیص داده و توصیه‌های درمانی مناسب را تجویز نماید.
درمان اختلال عملکرد جنسی زنان چگونه است؟
روش ایده‌آل برای درمان اختلال عملکرد جنسی زنان شامل یک کار تیمی بین زن، پزشکان و درمانگران آموزش‌دیده است. بسیاری از انواع مشکلات جنسی با درمان مشکلات زمینه‌ای جسمی یا روانی قابل اصلاح است. سایر استراتژی‌های درمانی بر موارد زیر تمرکز دارند:
ارائهٔ آموزش:
آموزش در مورد آناتومی انسان، عملکرد جنسی و تغییرات طبیعی مرتبط با افزایش سن، همچنین رفتارهای جنسی و پاسخ‌های مناسب، ممکن است به زن کمک کند تا بر اضطراب خود در مورد عملکرد جنسی غلبه نماید.
تقویت تحریک:
این مورد ممکن است شامل استفاده از ابزار برانگیزاننده (فیلم یا کتاب)، ماساژ و یا تغییر در روال رابطهٔ جنسی باشد.
ارائهٔ تکنیک‌های حواس‌پرتی:
تخیلات برانگیزاننده، تمرینات مقاربتی، موسیقی و یا فیلم می‌توانند برای افزایش آرامش و از بین بردن اضطراب مناسب باشند.
تشویق رفتارهای غیرمقاربتی:
از رفتارهای غیرمقاربتی (رفتارهای تحریکی جسمی که مقاربتی نیست) مانند ماساژ حسی می‌توان برای تقویت راحتی و افزایش ارتباط بین شرکای جنسی استفاده کرد.
به حداقل رساندن درد:
استفاده از موقعیت‌های جنسی که به زن امکان می‌دهد عمق نفوذ را کنترل نماید، می‌تواند تا حدودی به تسکین درد احتمالی کمک نماید. روان‌کننده‌های واژن می‌توانند به کاهش درد ناشی از اصطکاک کمک کنند و حمام گرم قبل از مقاربت می‌تواند به افزایش آرامش کمک نماید.
آیا اختلال عملکرد جنسی زنان قابل درمان است؟
موفقیت در درمان اختلال عملکرد جنسی زنان به علت اصلی ایجادکنندهٔ این اختلال بستگی دارد. این موفقیت در مواردی که اختلال در اثر بیماری جسمی قابل درمان یا برگشت‌پذیر است، در دسترس‌تر است. اختلال خفیف که به استرس، ترس یا اضطراب مربوط می‌شود، اغلب می‌تواند با مشاوره، آموزش و بهبود ارتباط بین شرکای جنسی با موفقیت درمان شود.
هورمون‌ها چگونه بر اختلال عملکرد جنسی زنان تأثیر می‌گذارند؟
هورمون‌ها نقش مهمی در تنظیم عملکرد جنسی در زنان دارند. با کاهش هورمون استروژن زنانه که مربوط به پیری و یائسگی است، بسیاری از زنان با افزایش سن برخی از تغییرات از جمله عدم تحریک‌پذیری کافی، کاهش رطوبت واژن، کاهش حس در دستگاه تناسلی را در عملکرد جنسی تجربه می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که سطح پایین هورمون مردانهٔ تستوسترون نیز به کاهش تحریک جنسی، کاهش حساسیت دستگاه تناسلی و ارگاسم منجر می‌شود. محققان هنوز در حال بررسی مزایای هورمون‌ها و سایر دارو‌ها از جمله دارو‌هایی مانند ویاگرا برای درمان مشکلات جنسی در زنان هستند.
هیسترکتومی چه تأثیری در اختلال عملکرد جنسی زنان دارد؟
بسیاری از زنان پس از جراحی برداشتن رحم تغییراتی در عملکرد جنسی تجربه می‌کنند. این تغییرات ممکن است شامل از دست دادن میل جنسی، کاهش تحریک‌پذیری و رطوبت واژن و حساسیت تناسلی باشد. این مشکلات ممکن است به تغییرات هورمونی که به‌علت از دست دادن رحم ایجاد شده، مربوط باشد. علاوه بر این، اعصاب و عروق خونی که برای عملکرد جنسی مهم هستند، ممکن است حین عمل جراحی آسیب ببینند.
تأثیر یائسگی بر اختلال عملکرد جنسی زنان چگونه است؟
از دست دادن استروژن به دلیل یائسگی می‌تواند منجر به تغییر در عملکرد جنسی زن شود. تغییرات عاطفی که اغلب با یائسگی همراه هستند، می‌تواند به از بین رفتن علاقهٔ زنان به رابطهٔ جنسی و یا توانایی تحریک آن‌ها منجر شود. درمان جایگزینی هورمون (HRT) یا روان‌کننده‌های واژن ممکن است شرایط خاصی مانند از بین رفتن روان‌سازی واژن و حس در دستگاه تناسلی را که می‌تواند مشکلاتی در عملکرد جنسی زنان ایجاد نماید، بهبود بخشد. همچنین، داروی خوراکی اوسپمیفن (اوسفنا) که یک بار در روز مصرف می‌شود، بافت واژن را ضخیم‌تر کرده و آسیب‌پذیری آن را کمتر می‌کند.
لازم به ذکر است که برخی از زنان یائسه از افزایش رضایت جنسی خبر می‌دهند. این ممکن است به دلیل کاهش اضطراب ناشی از باردار شدن باشد. علاوه بر این، زنان یائسه اغلب مسئولیت‌های تربیتی کودکِ کمتری دارند که به آن‌ها این امکان را می‌دهد که آرامش داشته و از صمیمیت با شریک زندگی خود لذت ببرند.
چه‌زمانی باید در مورد اختلال عملکرد جنسی با پزشک مشورت نمود؟
بسیاری از زنان هر از گاهی با مشکلاتی در عملکرد جنسی روبه‌رو می‌شوند. با این حال، زمانی‌که مشکلات مداوم باشد، می‌تواند باعث ناراحتی زنان و شریک زندگی ایشان شده و بر روابط آن‌ها تأثیر منفی بگذارد. اگر هر یک از این مشکلات را تجربه کردید، برای ارزیابی و درمان به پزشک مراجعه نمایید.
منبع:
مقاربت دردناک مقاربت دردناک مقاربت دردناک
یک دیدگاه وجود دارد