علل ریزش مو چیست؟
مو در همه جای پوست انسان به جز در مکان‌هایی مانند کف دست و کف پا، پلک‌ها و ناف رشد می‌کند، اما بسیاری از موها خیلی ریزاند و در واقع قابل مشاهده نیستند. مو از پروتئینی به نام کراتین تشکیل شده است که در فولیکول‌های مو در لایهٔ خارجی پوست تولید می‌شود. از آنجا که فولیکول‌ها، سلول‌های موی جدید تولید می‌کنند، سلول‌های قدیمی با سرعت حدود شش اینچ در سال از طریق سطح پوست بیرون رانده می‌شوند. موهایی که می‌بینید در واقع رشته‌ای از سلول‌های کراتین مرده‌اند. به طور متوسط سر بزرگسالان حدود 100000 تا 150000 تار مو دارد و روزانه 100 مورد از آن‌ها از بین می‌رود. یافتن چند مو بر روی شانه و یا برس، لزوماً علامتی هشداردهنده نیست. سعی می‌کنیم در این مقاله به این سؤال که علل ریزش مو چیست؟ پاسخ دهیم.
در هر زمان، حدود 90% از موهای سر یک فرد در حال رشد است. هر فولیکول چرخهٔ زندگی خاص خود را دارد که می‌تواند تحت تأثیر سن، بیماری و طیف گسترده‌ای از عوامل قرار گیرد. این چرخهٔ زندگی به سه مرحله تقسیم می‌شود:
- آناژن: رشد فعال مو که به‌طور کلی بین دو تا هشت سال طول می‌کشد.
- کاتاژن: مرحلهٔ میانی و توقف رشد مو که دو تا سه هفته طول می‌کشد.
- تلوژن: مرحلهٔ استراحت که حدود دو تا سه ماه طول می‌کشد. در پایان مرحلهٔ استراحت، مو می‌ریزد و موی جدیدی جایگزین آن می‌شود و چرخهٔ رشد دوباره شروع می‌شود.
با افزایش سن، سرعت رشد مو کاهش می‌یابد.
ریزش مو انواع مختلفی دارد که به آن آلوپسی نیز می‌گویند:
-
آلوپسی اینولوشنال
شرایطی طبیعی است که در آن موها با افزایش سن به تدریج نازک می‌شوند. فولیکول‌های مو بیشتر به مرحلهٔ استراحت رفته و موهای باقی‌مانده کوتاه و کمتر می‌شوند.
-
آلوپسی آندروژنیک
یک بیماری ژنتیکی است که می‌تواند مردان و زنان را تحت تأثیر قرار دهد. مردان مبتلا به این بیماری، که طاسی با الگوی مردانه نامیده می‌شود، ممکن است از اوایل نوجوانی و یا اوایل 20 سالگی دچار ریزش مو شوند. این حالت با عقب رفتن خط مو و از بین رفتن تدریجی مو از تاج و پوست سر پیشانی مشخص می‌شود. زنان مبتلا به این بیماری، به نام طاسی با الگوی زنانه، نازک شدن قابل توجهی را تا 40 سالگی یا بالاتر تجربه نمی‌کنند. زنان دچار نازک شدن کلی در تمام سر و بیشترین ریزش مو در قسمت تاج می‌شوند.
-
آلوپسی آره‌آتا یا سکه‌ای
این حالت اغلب به طور ناگهانی شروع شده و باعث ریزش سکه‌ای مو در کودکان و بزرگسالان می‌شود. این وضعیت ممکن است منجر به طاسی کامل (آلوپسی توتالیس) شود. اما در حدود 90% افراد مبتلا، این موها ظرف مدت چند سال برمی‌گردند.
-
آلوپسی یونیورسالیس
باعث ریزش تمام موهای بدن از جمله ابروها، مژه‌ها و موهای شرمگاهی می‌شود.
-
تریکوتیلومانیا
که بیشتر در کودکان مشاهده می‌شود، یک اختلال روانی است که در آن فرد موهای خود را می‌کند.
-
تلوژن افلوویوم
نازک شدن موقتی موی سر است که به دلیل تغییر در چرخهٔ رشد مو رخ می‌دهد. تعداد زیادی از موها هم‌زمان وارد مرحلهٔ استراحت شده و باعث ریزش مو و نازک شدن متعاقب آن می‌شوند.
-
آلوپسی‌های زخم
این‌ها باعث ریزش دائمی مو می‌شوند. بیماری‌های التهابی پوست (سلولیت، فولیکولیت، آکنه) و سایر اختلالات پوستی (مانند برخی از انواع لوپوس و لیکن پلان) اغلب منجر به زخم‌هایی می‌شوند که توانایی بازسازی مو را از بین می‌برند. شانه‌های داغ‌شونده و موهای خیلی محکم بسته و یا بافته شده نیز می‌توانند منجر به ریزش دائمی مو شوند.
چه عواملی باعث ریزش مو می‌شوند؟
پزشکان نمی‌دانند چرا بعضی از فولیکول‌های مو برنامه‌ریزی شده‌اند که دورهٔ رشد کوتاه‌تری نسبت به بقیه داشته باشند. با این حال، عوامل مختلفی ممکن است بر ریزش مو تأثیر بگذارند:
-
هورمون‌ها
مانند سطح غیرطبیعی آندروژن (هورمون‌های مردانه که به‌طور معمول توسط زنان و مردان تولید می‌شود).
-
ژن‌ها
ژن‌ها از پدر و مادر ممکن است بر استعداد فرد برای طاسی مردانه یا زنانه تأثیر بگذارند.
-
استرس، بیماری و زایمان
این موارد باعث ریزش موی موقتی می‌شوند. کرم حلقوی ناشی از عفونت قارچی نیز می‌تواند باعث ریزش مو شود. سعی کنید دریابید برای کمک به کاهش ریزش مو ناشی از استرس چه کاری می‌توانید انجام دهید.
-
دارو
داروهایی از جمله داروهای شیمی‌درمانی که در درمان سرطان استفاده می‌شود، داروهای رقیق‌کنندهٔ خون، مسدودکننده‌های بتاآدرنرژیک که برای کنترل فشارخون استفاده می‌شوند و قرص‌های ضدبارداری می‌توانند باعث ریزش موقت مو شوند.
-
سوختگی، آسیب‌دیدگی و اشعهٔ ایکس
این موارد باعث ریزش موقت مو می‌شوند. در چنین مواردی، رشد طبیعی مو معمولاً پس از التیام جراحت برمی‌گردد مگر اینکه زخم ایجاد شده باشد. بنابراین، در صورت ایجاد جای زخم، مو هرگز رشد نمی‌کند.
-
بیماری‌های خودایمنی
این بیماری‌ها ممکن است باعث آلوپسی آره‌آتا شوند. در این نوع آلوپسی سیستم ایمنی بدن به دلایل ناشناخته تحریک می‌شود و بر فولیکول‌های مو تأثیر می‌گذارد. در بیشتر افراد مبتلا به این نوع آلوپسی، موها دوباره رشد می‌کنند، اگرچه ممکن است به‌طور موقت بسیار ریز و نازک باشند و احتمالاً قبل از بازگشت رنگ و ضخامت طبیعی، رنگ روشن‌تری خواهند داشت.
-
کارهای آرایشی- بهداشتی
مانند شامپو زدن زیاد، دکلره و رنگ کردن مو می‌تواند باعث ضعیف، شکننده و کم‌رنگ شدن مو شود. بستن و یا بافت محکم، استفاده از غلتک و یا بیگودی داغ و کشیدن مو با استفاده از شانه‌ها و برس‌های داغ باعث آسیب‌دیدگی و شکستگی مو می‌شود. با این حال، این امور باعث طاسی نمی‌شوند. در بیشتر موارد، اگر منبع مشکل برطرف شود، مو به‌طور طبیعی رشد می‌کند. هنوز هم، آسیب شدید به مو یا پوست سر گاهی باعث ایجاد طاسی سکه‌ای دائمی می‌شود.
-
شرایط پزشکی
بیماری تیروئید، لوپوس، دیابت، کم‌خونی فقر آهن و اختلالات غذایی می‌توانند باعث ریزش مو شوند. در بیشتر مواقع، وقتی بیماری زمینه‌ای درمان می‌شود، موها برمی‌گردند مگر اینکه در برخی از اشکال لوپوس، لیکن پلان یا اختلالات فولیکولی، جای زخم ایجاد شود.
-
رژیم غذایی
رژیم کم‌پروتئین یا رژیم غذایی با محدودیت شدید کالری نیز می‌تواند باعث ریزش موی موقتی شود. دربارهٔ غذاهایی که می‌توانند از ریزش مو جلوگیری نمایند، تحقیق کنید.
منبع:
علل ریزش مو چیست؟ علل ریزش مو چیست؟
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.