زمان مطالعه: 7 دقیقه

 

پایان قرنطینه خانگی

دستورالعمل مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا (CDC) برای پایان دادن به قرنطینه خانگی بیماران کووید-19 (COVID-19)

پایان قرنطینه خانگی چه شرایطی دارد؟ با توجه به محدودیت اطلاعات در دسترس درباره طیف علائم بالینی، قدرت انتقال و دوره انتشار ویروس توسط فرد بیمار، این دستورالعمل براساس اطلاعات موجود تدوین شده و با به دست آمدن اطلاعات جدید ممکن است اصلاح شود.

 

اقدامات لازم در هنگام قرنطینه خانگی برای افراد مبتلا به کووید ۱۹

  • در خانه بمانید مگر برای مراجعه به پزشک.
  • علائم خود را بررسی کنید. در صورت بروز علائم حاد (مانند مشکل در تنفس)، به دنبال مراقبت‌های فوری پزشکی باشید.
  • در صورت امکان در اتاقی جداگانه خود را قرنطینه کنید.
  • در صورت امکان از سرویس بهداشتی جداگانه استفاده نمایید.
  • از تماس با سایر افرادی که در خانه زندگی می‌کنند و حیوانات خانگی خودداری نمایید.
  • وسایل شخصی مانند فنجان، حوله و سایر وسایل خود را به صورت اشتراکی استفاده نکنید.
  • در هنگام تماس با دیگران از ماسک استفاده نمایید.

 

زمان پایان قرنطینه بر اساس علائم (در افراد مبتلا به کووید ۱۹)

شواهد جمع آوری‌شده، از تشخیص زمان پایان قرنطینهٔ خانگی و اقدامات احتیاطی لازم برای بیماران، بر اساس علائم پشتیبانی می‌کند. به طور خاص، محققان گزارش داده‌اند افرادی که COVID-19 خفیف تا متوسط دارند، حداکثر 10 روز پس از شروع علائم خود و افراد مبتلا به بیماری حادتر یا افرادی که نقص ایمنی شدید دارند، حداکثر تا 20 روز بعد از شروع علائم دیگر ناقل نیستند. بنابراین، CDC توصیه‌های مربوط به پایان قرنطینه خانگی را به شرح زیر به‌روز کرده است:

بیماران کووید-19 که دارای علائم بوده و برای مراقبت به منزل فرستاده شده‌اند، در صورتی که سه مورد زیر وجود داشته باشد می‌توانند قرنطینه خانگی را پایان دهند:

  • حداقل ۲۴ ساعت از قطع شدن تب، بدون استفاده از تب‌بر گذشته باشد.
  • علائم بیماری (مثل سرفه و تنگی نفس) بهبود یافته باشد. از دست دادن حس بویایی و چشایی ممکن است تا هفته‌ها یا ماه‌ها پس از بهبود نیز باقی بماند، بنابراین نیازی نیست که برای پایان قرنطینه تا بهبود این علامت صبر کنید.
  • از شروع علائم بیماری حداقل 10 روز* گذشته باشد.

* تعداد کمی از مبتلایان به نوع شدید بیماری ممکن است بیش از 10 روز ناقل باشند، که در این صورت زمان قرنطینه شدن تا ۲۰ روز بعد از شروع علائم افزایش می‌یابد. در این باره با کارشناسان کنترل عفونت و متخصص بیماری‌های عفونی مشورت نمایید.

بیماران مبتلا به کووید 19 که نتیجه تست PCRشان مثبت شده اما هیچ‌گاه علائمی نشان نداده‌اند، در صورتی که حداقل ۱۰ روز از تاریخ اولین آزمایش تشخیص مثبت آن‌ها گذشته باشد و هیچ بیماری بعدی نداشته باشند، به شرط آنکه بدون علامت بمانند، می‌توانند به قرنطینه خانگی پایان دهند. در صورتی که بعد از مثبت شدن آزمایش، علائم بروز پیدا کردند، طبق توصیه‌های داده‌شده به (بیماران کووید-19 که دارای علائم بوده و برای مراقبت به منزل فرستاده شده‌اند) عمل کنند.

 

 نقش آزمایش در پایان قرنطینه خانگی و سایر اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه

آزمایش RT-PCR می‌تواند به عنوان روشی برای پایان قرنطینه در افرادی که دارای نقص ایمنی شدید هستند، در نظر گرفته شود. در این باره باید با متخصصان بیماری‌های عفونی مشورت کرد.

برای سایر افراد، پایان قرنطینه بر اساس آزمایش توصیه نمی‌شود به جز در مواردی که شخص می‌خواهد زودتر از زمانی که در بخش قبل (زمان پایان قرنطینه بر اساس علائم) گفته شد، قرنطینه را پایان دهد.

در این روش نیاز است که آزمایش متوالی از حداقل دو نمونه نازوفارنژیال (پشت بینی) که به فاصلهٔ 24 ساعت گرفته شده، منفی باشد.

تمام نتایج آزمایش باید قبل از پایان قرنطینه نهایی شده باشند.

توجه داشته باشید که در بعضی شرایط ممکن است توصیه‌هایی که در رابطه با پایان قرنطینه به افراد مبتلا به کووید ۱۹ داده می‌شود با توصیه‌های داده‌شده به افرادی که در معرض ویروس قرار گرفته و یا مشکوک به کرونا هستند، مغایر باشد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) قرنطینه تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس را توصیه می‌کند که این بر اساس مدت زمان لازم برای ایجاد بیماری در صورت آلودگی است. بنابراین، این امکان وجود دارد که فرد مبتلا به کووید ۱۹ زودتر از شخص مشکوک به کرونا، قرنطینه را پایان دهد.

 

اقدامات لازم در هنگام قرنطینه خانگی برای افرادی که در تماس با بیماران مبتلا به کووید ۱۹ بوده‌اند

هر کسی که در تماس نزدیک با شخص مبتلا به کووید ۱۹ بوده است، باید تا ۱۴ روز پس از تماس با شخص بیمار در خانه بماند.

هر چند هر کس که در تماس نزدیک با شخص بیماری بوده است که:

  • در طی سه ماه گذشته بیمار بوده است و
  • بهبود یافته است و
  • علامتی ندارد (به عنوان مثال سرفه و تنگی نفس)

نیازی به ماندن در خانه و قرنطینه ندارد.

 

در تماس نزدیک بودن با شخص بیمار به چه معنا است؟

  • بیشتر از ۱۵ دقیقه یا بیشتر در فاصلهٔ دو متری یا کمتر با شخص بیمار باشید.
  • در خانه مراقب فردی بیمار باشید.
  • تماس فیزیکی با شخص مبتلا داشته باشید (بغل کردن یا بوسیدن).
  • وسایل شخصی آن‌ها مانند قاشق و چنگال، لیوان و … را استفاده کنید.
  • قطرات تنفسی از طریق عطسه یا سرفهٔ شخص بیمار و یا از طریق دیگری روی شما فرود بیاید.

 

زمان شروع و پایان قرنطینه در افرادی که در تماس نزدیک با شخص بیمار بوده‌اند

این افراد می‌بایست تا ۱۴ روز بعد از آخرین تماس با شخص مبتلا به کووید ۱۹ در خانه بمانند و قرنطینه شوند.

در تمام موقعیت‌های زیر، حتی اگر نتیجهٔ آزمایش شما منفی شود یا احساس سالم بودن داشته باشید، باید قرنطینه خانگی را رعایت کرده و در منزل بمانید. زیرا علائم ممکن است ۲ تا ۱۴ روز بعد از در معرض ویروس قرار گرفتن بروز یابند.

با مطالعهٔ موقعیت‌های زیر، می‌توانید از زمان پایان قرنطینه خانگی آگاه شوید.

در تمام موارد زیر به خاطر داشته باشید که اگر قرنطینهٔ شما ظهر شروع شده باشد، زمان پایان قرنطینه هم ظهر آخرین روز است.

 

موقعیت شمارهٔ یک: در تماس نزدیک با شخص مبتلا بوده‌اید و دیگر با آن شخص در تماس نخواهید بود.

من در تماس نزدیک با شخص مبتلا به کووید ۱۹ بوده‌ام، و تا زمانی که آن شخص بیمار باشد با او در تماس نخواهم بود (به عنوان مثال همکار، همسایه یا دوست)

زمان پایان قرنطینه در این موقعیت:

تاریخ آخرین تماس نزدیک با آن شخص + ۱۴ روز = زمان پایان قرنطینهٔ شما

موقعیت شمارهٔ دو: در تماس نزدیک با شخص مبتلا بوده‌اید – با آن شخص زندگی می‌کنید اما می‌توانید از او دوری نمایید.

من با شخص مبتلا به کووید ۱۹ زندگی می‌کنم (هم‌اتاقی، همسر، اعضای خانواده)، و آن شخص در اتاقی جداگانه در قرنطینه به سر می‌برد. از زمان قرنطینه شدن آن شخص با اون در تماس نزدیک نبوده‌ام.

زمان پایان قرنطینه در این موقعیت:

تاریخ زمان قرنطینه شدن آن شخص (شخص بیمار) + ۱۴ روز = زمان پایان قرنطینهٔ شما

موقعیت شمارهٔ سه: در قرنطینه به سر می‌برید و در حین قرنطینه دوباره در تماس نزدیک با شخصی بیمار بوده‌اید.

من با شخصی بیمار زندگی می‌کنم و از آنجایی که در تماس نزدیک با او بوده‌ام قرنطینهٔ ۱۴ روزهٔ خود را شروع کردم. اگر در حین قرنطینه دوباره با شخص بیمار در تماس نزدیک باشم چه کنم؟ یا اگر شخص دیگری در خانه مبتلا شود چه؟ آیا باید قرنطینه را از اول شروع کنم؟

بله. لازم است از تاریخ آخرین تماس نزدیک با هر فرد بیمار دوباره خود را قرنطینه کنید. هر زمان که شخصی جدید در خانه به کووید ۱۹ مبتلا شد و شما در تماس نزدیک با او بودید، باید قرنطینه را از اول شروع کنید.

زمان پایان قرنطینه در این موقعیت:

تاریخ آخرین تماس دوباره با شخص بیمار + ۱۴ روز = زمان پایان قرنطینهٔ شما

موقعیت شمارهٔ چهار: با شخص بیمار زندگی می‌کنید و نمی‌توانید از تماس نزدیک با او خودداری کنید.

من در خانه با شخص بیمار زندگی می‌کنم و نمی‌توانم تماس نزدیک با او نداشته باشم. زیرا از او مراقبت می‌کنم و اتاقی جداگانه برای قرنطینهٔ او نداریم.

شما باید تا زمانی که شخص بیمار است از سایر اشخاصی که بیرون از خانه هستند دوری کرده و بعد از پایان قرنطینهٔ شخص بیمار به مدت ۱۴ روز خود را قرنطینه کنید.

زمان پایان قرنطینه در این موقعیت:

تاریخ پایان قرنطینه خانگی شخص بیمار + ۱۴ روز = زمان پایان قرنطینهٔ شما

 

افراد مشکوک به کووید-19 یا افرادی که علائم خفیف دارند:

این افراد می‌بایست:

  • اگر جداسازی در مرکز درمانی امکان‌پذیر نباشد، خود‌قرنطینگی را رعایت کنند.
  • بهداشت دست را مرتبا انجام دهند.

اگر دست‌ها از لحاظ ظاهری آلوده‌اند، آن‌ها را با آب و صابون شسته و اگر آلودگی ظاهری ندارند، آن‌ها را با محلول شستشوی برپایه الکل ضدعفونی کنند.

  • فاصله حدود یک متری خود را با افراد حفظ کنند.
  • تا حد امکان از ماسک پزشکی استفاده نمایند.

ماسک باید حداقل روزی یک‌بار عوض شود. افرادی که نمی‌توانند ماسک بزنند، باید بهداشت تنفسی را رعایت نمایند. به این معنی که در هنگام سرفه یا عطسه کردن، دهان و بینی خود را با دستمال کاغذی یکبار مصرف بپوشانند و بلافاصله پس از استفاده آن را دور بیندازند و دستانشان را بشویند. یا اینکه در زمان سرفه و عطسه کردن از آرنج تا شده خود برای پوشاندن دهان و بینی استفاده نمایند.

  • از آلوده کردن سطوح با ترشح بزاق، خلط یا تنفس خود بر روی آن‌ها خودداری نمایند.
  • تا حد امکان با بازکردن در و پنجره‌ها جریان هوا و تهویه را در فضای زندگی خود بهبود بخشند.

 

 

افراد ارائه‌دهندهٔ مراقبت‌های درمانی در منزل

کسانی که از افراد مشکوک به کووید-19 و یا افرادی که علائم خفیف دارند، مراقبت کرده و یا در فضای مشترک با این افراد زندگی می‌کنند باید:

  • بهداشت دست را به طور مرتب انجام دهند.

اگر دست‌ها از لحاظ ظاهری آلوده‌اند، آن‌ها را با آب و صابون شسته و اگر آلودگی ظاهری ندارند، آن‌ها را با محلول شستشوی برپایه الکل ضدعفونی کنند.

  • در صورت امکان، فاصله حدود یک متری را از فرد آلوده رعایت کنند.
  • زمانی‌که با فرد آلوده در یک اتاق هستند، از ماسک پزشکی استفاده نمایند.
  • هر ماده آلوده به ترشحات تنفسی (دستمال‌های یک‌بار‌مصرف) را بلافاصله دور انداخته و سپس دست‌ها را بشویند.
  • با بازکردن پنجره‌ها تا حد امکان جریان هوا و تهویه را در محل زندگی خود افزایش دهند.

 

– این مقاله در تاریخ ۲۸ مرداد ۹۹ توسط سهیلا مددی به‌‌روزرسانی شده است.


 

منبع:

 

مقالات مشابه