پروتئین بالای خون

پروتئین بالای خون (هایپروپروتئینمی) افزایش غلظت پروتئین در جریان خون است. این مشکل به خودی خود بیماری خاصی نیست، اما ممکن است نشان‌دهندهٔ بیماری باشد.

این عارضه به‌ندرت به خودی خود باعث بروز علائم یا نشانه‌هایی می‌شود. اما بعضی اوقات پس از انجام آزمایش خون، به عنوان بخشی از ارزیابی صورت‌گرفته برای دیگر مشکلات یا علائم کشف می‌شود.

 

علل

رژیم پرپروتئین، پروتئین بالای خون را در پی ندارد.

این مسئله معمولاً یک یافتهٔ آزمایشگاهی است که در هنگام ارزیابی یک بیماری یا علامت خاص کشف شده است. به عنوان مثال، اگرچه پروتئین بالای خون در افرادی که کمبود آب بدن دارند دیده می‌شود، اما در واقع مشکل اصلی این است که پلاسمای خون غلیظ‌تر شده است.

هنگامی‌که بدن در حال مبارزه با عفونت یا التهاب دیگری است، ممکن است پروتئین‌های خاصی در خون افزایش یابد. افراد مبتلا به بیماری‌های خاص مغز استخوان، مانند مولتیپل میلوما، ممکن است قبل از بروز سایر علائم، پروتئین خون بالایی داشته باشند.

 

نقش پروتئین‌ها

پروتئین‌ها مولکول‌های بزرگ و پیچیده‌ای هستند که برای عملکرد همهٔ سلول‌ها و بافت‌ها حیاتی‌اند. آن‌ها در بسیاری از نقاط بدن ساخته شده و در خون گردش می‌کنند.

پروتئین‌ها اشکال مختلف – مانند آلبومین، آنتی‌بادی ها و آنزیم‌ها – و عملکردهای مختلفی مانند موارد زیر دارند:

  • در مبارزه با بیماری کمک می‌کنند
  • تنظیم عملکرد بدن
  • ساختن عضلات
  • حمل داروها و سایر مواد در بدن

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر پزشک در طول ارزیابی متوجه پروتئین بالای خون شود، ممکن است انجام آزمایش‌های تکمیلی را برای تشخیص وجود مشکل اساسی توصیه کند.

آزمایش پروتئین کل می‌تواند برای تعیین وجود پروتئین خون بالا انجام شود. سایر آزمایش‌های خاص‌تر مانند الکتروفورز پروتئین سرم (SPEP) می‌تواند به تعیین منبع دقیق مانند کبد یا مغز استخوان، و همچنین نوع پروتئین خاصی که در افزایش سطح پروتئین خون دخیل است، کمک کند. در صورت شک به داشتن بیماری مغز استخوان، ممکن است پزشک دستور SPEP دهد.