گیرافتادگی مفصل ران

زمانی که گوی و کاسهٔ مفصل ران با یکدیگر تناسب نداشته باشند، گیرافتادگی مفصل ران رخ می‌دهد. محدودیت حرکت ایجادشده، به غضروف آسیب می‌رساند و ممکن است در بالغان جوان، سبب ایجاد درد و آرتریت شود.

در برخی موارد، گوی بدشکل‌تر از آن است که بتواند به‌درستی در کاسه قرار بگیرد. گاهی اوقات، لبهٔ خارجی کاسه بیش‌ازحد گسترش می‌یابد و بخش زیادی از گوی را در برمی‌گیرد. گیرافتادگی مفصل ران ممکن است به دلیل ترکیبی از این دو اختلال نیز رخ دهد.

بیشتر افراد مبتلا به گیرافتادگی مفصل ران، در حین و یا پس از فعالیت‌هایی به که خم‌کردن مفصل ران نیاز دارند – مانند دویدن، پریدن و یا نشستن به مدت طولانی – در ناحیهٔ کشالهٔ ران دچار درد می‌شوند. همچنین ممکن است خم‌کردن مفصل ران بیش از یک زاویهٔ خاص، برای این افراد مشکل باشد. ممکن است برای جلوگیری از آسیب بیشتر مفصل ران، به جراحی نیاز باشد.

 

پارگی لابروم مفصل ران

در پارگی مفصل ران، حلقهٔ غضروفی (لابروم) که لبهٔ خارجی کاسهٔ مفصل ران را می‌پوشاند، درگیر می‌شود.

لابروم افزون بر اینکه برای مفصل ران نقش یک بالشتک را بازی می‌کند، به‌عنوان یک درزگیر یا واشر نیز عمل می‌کند و به محکم‌نگه‌داشتن گوی – که در بالای استخوان ران قرار دارد – درون کاسهٔ مفصل ران، کمک می‌نماید.

ورزشکارانی که در ورزش‌هایی مانند هاکی، فوتبال، فوتبال آمریکایی، گلف و رقص باله شرکت می‌کنند، با احتمال بیشتری به پارگی لابروم مفصل ران مبتلا می‌شوند. ناهنجاری‌های ساختاری مفصل ران نیز ممکن است به پارگی لابروم مفصل ران منجر شود.

 

نشانه‌ها

بسیاری از پارگی‌های لابروم مفصل ران، هیچ نشانه یا علامتی ندارند. بااین‌وجود گاهی اوقات فرد ممکن است یک یا تعداد بیشتری از موارد ذیل را تجربه کند:

  • حس قفل‌شدن، تلق‌تلق‌کردن یا گیرکردن در مفصل ران
  • درد در مفصل ران یا کشالهٔ ران
  • خشکی یا محدودیت حرکت در مفصل ران

 

زمان مراجعه به پزشک

اگر نشانه‌ها بدتر شدند و یا در مدت شش هفته بهبود نیافتند، به پزشک مراجعه کنید.

 

علل

پارگی لابروم مفصل ران ممکن است به دلایل ذیل رخ دهد:

  • تروما. تصادف یا شرکت در ورزش‌های پربرخورد – مانند فوتبال آمریکایی یا هاکی – ممکن است منجر به آسیب یا دررفتگی مفصل ران شده، سبب پارگی لابروم مفصل ران گردد.
  • ناهنجاری‌های ساختاری. برخی از افراد با ناهنجاری‌های مفصل ران متولد می‌شوند. این ناهنجاری‌ها ممکن است به فرسودگی و پارگی مفصل سرعت بخشند و در نهایت، سبب پارگی لابروم مفصل ران شوند.
  • حرکت‌های تکراری. فعالیت‌های ورزشی و دیگر فعالیت‌های فیزیکی، مانند حرکات چرخشی ناگهانی که در گلف یا سافت‌بال رایج است، ممکن است به فرسودگی مفصل و در نهایت پارگی لابروم مفصل ران منجر شوند.

 

عوارض

پارگی لابروم مفصل ران ممکن است در آینده، فرد را مستعد ابتلا به استئوآرتریت در آن مفصل کند.

 

پیشگیری

پارگی مفصل ران اغلب به علت شرکت در فعالیت‌های ورزشی رخ می‌دهد. اگر ورزش شما فشار زیادی به مفصل ران وارد می‌کند، با ورزش‌های قدرتی و انعطاف‌پذیری، عضلات اطراف مفصل را تقویت کنید. سعی کنید زمانی که پاها در وضعیتی‌اند که مفصل ران را در آخرین حد دامنهٔ حرکتی خود قرار داده‌اند، تمام وزن خود را روی مفصل خود نیندازید.

تشخیص

در طول معاینهٔ بالینی پزشک جهت بررسی درد و دامنهٔ حرکت، مفصل ران، پا و به‌خصوص مفصل ران را به اطراف حرکت داده و در وضعیت‌های مختلف قرار می‌دهد. پزشک ممکن است بخواهد راه‌رفتن فرد را نیز بررسی کند.

 

اسکن‌های تصویربرداری

پارگی لابروم مفصل ران به‌ندرت به‌تنهایی رخ می‌دهد. در اغلب موارد، ساختارهای دیگر مفصل ران نیز دچار آسیب شده‌اند. برای مشاهدهٔ استخوان، گرافی‌ها عالی‌اند. با گرافی می‌توان شکستگی‌ها و ناهنجاری ساختاری را بررسی نمود.

با تصویربرداری یا تشدید مغناطیسی (MRI)، می‌توان تصاویر دقیقی از بافت‌های نرم مفصل ران تهیه نمود. معمولاً جهت مشاهدهٔ بهتر پارگی لابروم، یک مادهٔ حاجب به فضای ران تزریق می‌شود.

 

تزریق مادهٔ بی‌حسی

درد مفصل ران ممکن است به علت ناهنجاری‌های داخل خود مفصل و یا خارج مفصل رخ دهد. پزشک ممکن است تزریق مادهٔ بی‌حسی به داخل فضای مفصلی را توصیه کند. اگر تزریق این ماده درد را تسکین داد، احتمالاً آسیب در داخل مفصل ران وجود دارد.

 

درمان

انتخاب‌های درمانی به شدت نشانه‌های فرد بستگی دارد. ممکن است برخی از افراد با درمان‌های حمایتی در طی چند هفته بهبود یابند و برخی دیگر ممکن است برای ترمیم و یا برداشتن بخش پاره‌شدهٔ لابروم، به جراحی آرتروسکوپی نیاز داشته باشند.

 

درمان دارویی

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، درد را تسکین می‌دهند و از التهاب می‌کاهند. همچنین می‌توان با تزریق کورتیکواستروئیدها به داخل مفصل، درد را به‌طور موقت کنترل نمود.

 

فیزیک‌درمانی

متخصص فیزیک‌درمانی ورزش‌هایی را جهت به حداکثر رساندن دامنهٔ حرکت، قدرت و پایداری مفصل ران، به شما آموزش می‌دهد. این متخصصان همچنین می‌توانند حرکت‌های شما را آنالیز کنند و به شما کمک کنند تا از حرکت‌هایی که مفصل ران را تحت‌فشار قرار می‌دهند، اجتناب کنید.

 

جراحی و روندهای درمانی دیگر

اگر نشانه‌های فرد با درمان‌های حمایتی بهبود نیابد، پزشک ممکن است جراحی آرتروسکوپی را توصیه کند. در این جراحی، دوربینی با فیبر نوری و ابزار جراحی از طریق برش‌های کوچکی بر روی پوست، وارد بدن شوند.

جراح ممکن است بسته به علت و میزان پارگی، تکه‌های پاره‌شدهٔ لابروم را ببرد و خارج سازد و یا بافت‌های پاره‌شده را به یکدیگر بدوزد و پارگی را ترمیم کند.

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص