شکستگی‌های ترکه تری

شکستگی‌های ترکه تری زمانی رخ می‌دهند که استخوان به‌جای آنکه به دو تکهٔ کاملاً جدا بشکند، خم می‌شود و ترک می‌خورد. اگر سعی کنید شاخهٔ کوچک و تازهٔ درختی را بشکنید، چیزی شبیه این شکستگی رخ می‌دهد.

بیشتر شکستگی‌های ترکه تری در کودکان با سن کمتر از 10 سال رخ می‌دهد. این نوع شکستگی بیشتر در کودکان رخ می‌دهد، چون استخوان‌های آن‌ها نرم‌تر و منعطف‌تر از استخوان‌های بزرگسالان است.

معمولاً حتی شکستگی‌های ترکه تریِ خفیف نیز با آتل بی‌حرکت نگه داشته می‌شوند. آتل تکه‌های شکسته‌شدهٔ استخوان را کنار یکدیگر نگه می‌دارد تا التیام یابند و همچنین اگر کودک دوباره روی استخوان شکسته‌شده زمین بخورد، مانع شکسته‌شدن استخوان به‌طور کامل می‌شود.

 

نشانه‌ها

بسته به شدت شکستگی ترکه تری، علائم و نشانه‌ها متفاوت‌اند. شکستگی‌های خفیف ممکن است با پیچ‌خوردگی یا کبودشدن اشتباه گرفته شوند. شکستگی‌های ترکه تریِ شدیدتر ممکن است باعث بدشکلی‌های واضح شوند و با درد و تورم قابل‌توجهی همراه باشند.

 

زمان مراجعه به پزشک

اگر کودک در اندام آسیب‌دیده درد مداوم داشت، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر کودک نمی‌تواند فشار روی اندام آسیب‌دیده را تحمل کند و یا اگر درد، بدشکلی و تورم واضح وجود دارد، فوری به مراکز درمانی مراجعه کنید.

 

علل

شکستگی‌های کودکان اغلب به علت افتادن رخ می‌دهند. هنگام افتادن واکنش معمول بدن استفاده از دست‌ها برای کاهش ضربه است، بنابراین شکستگی‌های دست رایج‌تر از شکستگی‌های پا هستند.

 

عوامل خطر

احتمال شکستگی ترکه تری در کودکان کم‌سن بالاتر است، زیرا استخوان‌های آن‌ها نرم‌تر و منعطف‌تر از بزرگسالان است. در شکستگی ترکه تری استخوان به‌جای آنکه به تکه‌های جدا از هم بشکند، خم شده، ترک می‌خورد. بیشتر شکستگی‌های ترکه تری در کودکان کمتر از 10 سال رخ می‌دهد.

تشخیص

در حین معاینهٔ بالینی، پزشک ناحیهٔ درگیر را جهت حساسیت به لمس، تورم، بدشکلی، کرختی و یا زخم باز بررسی می‌کند. ممکن است جهت بررسی آسیب عصبی، از کودک خواسته شود انگشتان خود را به‌صورت الگوها یا حرکات خاصی، تکان دهد. پزشک همچنین ممکن است مفاصل بالا و پایین شکستگی را معاینه کند.

گرافی‌ها می‌توانند اغلب شکستگی‌های ترکه تری را نشان دهند. پزشک ممکن است جهت مقایسه، از اندام سالم نیز گرافی تهیه کند.

 

درمان

بسته به شدت شکستگی ترکه تری، ممکن است نیاز باشد که پزشک استخوان را به‌طور دستی صاف کند تا استخوان به‌طور مناسب التیام یابد. جهت انجام این کار، به کودک داروهای ضددرد و احتمالاً آرامش‌بخش داده می‌شود.

احتمال بالایی وجود دارد که شکستگی‌های ترکه تری به شکستگی‌های کامل تبدیل شوند؛ بنابراین اغلب انواع این شکستگی‌ها در طول زمانِ التیام به‌وسیلهٔ آتل بی‌حرکت نگه داشته می‌شوند.

گاهی اوقات – به‌خصوص اگر شکستگی تا حد زیادی بهبود یافته باشد – پزشک ممکن است به این نتیجه برسد که استفاده از یک اسپلینت قابل‌برداشت، به‌اندازهٔ استفاده از آتل سودمند است. مزیت اسپلینت این است که کودک می‌تواند هنگام حمام رفتن، به مدت کوتاهی آن را درآورد.

چند هفته بعد دوباره باید گرافی گرفته شود تا از جوش خوردن مناسب استخوان اطمینان حاصل شود، توازن استخوان بررسی شود و تصمیم گرفته شود که آیا همچنان به آتل نیاز است یا خیر. بسته به نوع شکستگی و سن کودک، بیشتر شکستگی‌های ترکه تری برای بهبود کامل به چهار تا هشت هفته زمان نیاز دارند.

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص