انگشت پای چکشی و مالت

انگشت پای چکشی و مالت نوعی بدشکلی پا است که به دلیل عدم توازن در عضلات، تاندون‌ها یا لیگامنت‌هایی که معمولاً انگشت پا را صاف نگه می‌دارند، رخ می‌دهد. نوع کفش، ساختار پا، تروما و روند برخی از بیماری‌ها ممکن است سبب ایجاد این بدشکلی‌ها شوند.

در انگشت پای چکشی مفصل میانی انگشت به طرز ناهنجاری خم می‌شود. انگشت مالت نزدیک‌ترین مفصل به ناخن را درگیر می‌سازد. انگشت پای چکشی و مالت معمولاً در انگشت دوم، سوم و چهارم رخ می‌دهد.

جهت کاهش درد و فشار وارده بر انگشت چکشی و مالت، ممکن است نیاز به تغییر کفش و یا استفاده از کفی کفش باشد. اگر شدت انگشت چکشی یا مالت زیاد باشد، ممکن است برای رهایی از آن به جراحی نیاز باشد.

 

نشانه‌ها

مشخصهٔ انگشت چکشی و مالت، خم‌شدن غیرطبیعی مفصل یک یا تعداد بیشتری از انگشتان پا است. ممکن است حرکت‌دادن ناحیهٔ درگیر، سخت یا دردناک باشد. ممکن است به علت ساییده‌شدن پا با کنار کفش، میخچه و پینه به وجود آید.

 

علل

انگشت چکشی و مالت با موارد ذیل ارتباط دارد:

  • برخی از کفش‌ها. کفش‌های پاشنه‌بلند یا کفش‌هایی که سرپنجهٔ آن‌ها تنگ است، انگشتان را در فضایی که نمی‌توانند صاف قرار گیرند، فشرده می‌کند. در این وضعیت انگشت خم می‌شود. این خم‌شدگی ممکن است در نهایت حتی در زمان برهنگی پا نیز باقی بماند.
  • تروما. اگر در طی حادثه‌ای انگشت پا ضربه بخورد و یا بشکند، احتمال بیشتری وجود دارد که آن انگشت دچار حالت چکشی یا مالت شود.
  • توازن غیرعادی عضلات انگشتان. عدم توازن به ناپایداری منجر می‌شود که آن هم به‌نوبهٔ خود، ممکن است باعث خم شدن انگشت پا شود.

 

عوامل خطر

عواملی که احتمال ابتلا به انگشت چکشی و مالت را بالا می‌برند شامل موارد ذیل می‌شوند:

  • سن. با افزایش سن احتمال ابتلا به انگشت چکشی و مالت افزایش می‌یابد.
  • جنسیت. احتمال بروز انگشت چکشی یا مالت در زنان بیشتر از مردان است.
  • طول انگشت. اگر انگشت دوم از انگشت شست بلندتر باشد، احتمال ابتلا به انگشت چکشی یا مالت بالاتر است.
  • بیماری‌های خاص. آرتریت و دیابت ممکن است فرد را نسبت به بدشکلی‌های پا مستعدتر کنند. وراثت نیز ممکن است در این بیماری نقش داشته باشد.

 

عوارض

در ابتدا ممکن است انگشت چکشی یا مالت انعطاف‌پذیری خود را حفظ کند. اما در نهایت ممکن است تاندون‌های انگشت جمع و سفت شده، سبب خم‌شدگی دائمی انگشت پا شوند. ممکن است بخش‌های بالاآمدهٔ این انگشت‌ها به داخل کفش ساییده شوند و میخچه‌ها یا میخچه‌های دردناک ایجاد کنند.

 

پیشگیری

می‌توان با پوشیدن کفش با اندازهٔ مناسب از بسیاری از مشکلات پا، پاشنهٔ پا و مچ پا اجتناب کرد. در زمان خرید کفش باید به موارد ذیل توجه نمود:

  • فضای کافی برای انگشتان. از خرید کفش‌هایی که سرپنجهٔ باریک دارند بپرهیزید.
  • پاشنهٔ کوتاه. اجتناب از خرید کفش پاشنه‌بلند به جلوگیری از مشکلات کمر کمک می‌کند.
  • قابلیت تغییر اندازه. کفش‌های بندی یا چسبی فضای بیشتری دارند و می‌توان اندازهٔ آن‌ها را تنظیم کرد.

 

راهنمایی‌های ذیل به شما در خرید کفش مناسب کمک می‌کنند:

  • خرید کفش را به آخر روز موکول کنید. در طول روز پا دچار تورم می‌شود.
  • اندازهٔ پای خود را چک کنید. با افزایش سن اندازهٔ پا – به‌خصوص عرض آن – ممکن است تغییر کند. هر دو پا را اندازه بگیرید و کفش هم‌اندازه با پای بزرگ‌تر را خریداری کنید.
  • کفشی بخرید که اندازه باشد. پیش از خرید کفش، از راحتی آن اطمینان حاصل کنید. در صورت لزوم از مغازهٔ تعمیر کفش بخواهید که نواحی تنگ کفش را گشاد کند؛ اما بهتر است کفشی که می‌خرید اندازه باشد.

تشخیص

پزشک با معاینهٔ پا، انگشت چکشی یا مالت را تشخیص می‌دهد. همچنین ممکن است جهت ارزیابی بیشتر استخوان‌ها و مفاصل پا و انگشتان، دستور گرافی دهد.

 

درمان

اگر انگشت هنوز انعطاف‌پذیر باشد، پزشک ممکن است استفاده از کفش جادارتر و راحت‌تر، و همچنین استفاده از کفی یا پدهای ارتوتیک را توصیه کند. کفی یا پد جای انگشت را تغییر می‌دهد و از درد و فشارهای وارده بر آن می‌کاهد.

افزون بر این، پزشک ممکن است ورزش‌هایی را (مانند برداشتن تیله یا مچاله کردن حوله با پا) جهت کشش و تقویت عضلات انگشتان پا توصیه کند.

اگر درمان حمایتی کمک‌کننده نباشد، احتمال دارد پزشک جهت آزادسازی تاندون‌هایی که مانع صاف شدن انگشت می‌شوند، جراحی را توصیه کند. در برخی موارد، جراح ممکن است تکه‌ای از استخوان را نیز بردارد تا انگشت پا صاف شود.

 

شیوهٔ زندگی و درمان خانگی

پوشیدن کفش مناسب درد پا را کاهش می‌دهد. کفش‌هایی که پاشنه‌کوتاه‌اند، سرپنجهٔ پهنی دارند و انگشتان را با پارچهٔ انعطاف‌پذیر می‌پوشانند، کمک‌کننده‌اند. باید اطمینان حاصل کرد که بین بلندترین انگشت پا و سر کفش، ۱/۲۷ سانتی‌متر فضا وجود دارد. دادن فضای کافی به انگشتان پا، به کاهش درد و فشار وارده کمک می‌کند.

باید از محصولات ازبین‌برندهٔ میخچه که بدون نسخهٔ پزشک فروخته می‌شوند اجتناب کنید، زیرا بیشتر این محصولات حاوی اسید هستند و ممکن است سبب تحریک شدید پوست شوند. بریدن یا تراشیدن میخچهٔ بدشکل انگشت پا نیز خطرناک است. زخم‌های پا به‌راحتی دچار عفونت می‌شوند و درمان عفونت‌های پا اغلب سخت است؛ به‌خصوص اگر فرد دچار دیابت باشد یا گردش خون ضعیفی داشته باشد.

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص