تشخیص

پزشک در ابتدا یک شرح حال بالینی دقیق می‌گیرد و ممکن است دربارهٔ رشد اخیر کودک سؤالاتی بپرسد. در طول معاینه، پزشک احتمالاً جهت بررسی قفسهٔ سینه و اینکه آیا یک سمت قفسهٔ سینه بیرون زده‌ است یا خیر، از کودک می‌خواهد که بایستد و از کمر به جلو خم شود و بازوهای خود را آویزان کند. همچنین پزشک ممکن است جهت بررسی موارد ذیل، معاینهٔ عصبی انجام دهد:

• ضعف عضلانی
• کرختی
• رفلکس‌های غیرطبیعی

روش‌های تصویربرداری

گرافی ساده تشخیص اسکولیوز یا کژپشتی را قطعی می‌کند و شدت انحراف ستون فقرات را نشان می‌دهد. اگر پزشک احتمال دهد که علت ایجاد اسکولیوز یک بیماری زمینه‌ای است – مانند تومور- ممکن است انجام روش‌های تصویربرداری دیگری مانند ام‌آرآی (MRI) را توصیه کند.

درمان

بیشتر کودکان مبتلا به اسکولیوز یا کژپشتی دچار انحراف خفیف‌اند و احتمالاً به درمان با بریس یا جراحی نیاز نخواهند داشت. ممکن است نیاز باشد که کودکان مبتلا به اسکولیوز، جهت پیشگیری تغییرات درجهٔ انحراف ستون فقرات در حین رشد، به‌طور منظم به پزشک مراجعه کنند.

با این که دستورالعمل‌هایی راجع به انحراف‌های خفیف، متوسط و شدید وجود دارد، آغاز درمان همیشه بسته به فرد مبتلا دارد. عواملی که برای شروع درمان در نظر گرفته می‌شوند شامل موارد ذیل‌اند:

• جنسیت. احتمال پیشرفت بیماری در دخترها بسیار بیشتر از پسرهاست.
• شدت انحراف. معمولاً احتمال بدتر شدن انحراف‌های دوتایی – که با نام انحراف‌های S شکل نیز شناخته می‌شوند- از انحراف‌های C شکل بیشتر است.
• محل انحراف. احتمال بدتر شدن انحراف‌هایی که در بخش مرکزی (سینه‌ای) ستون فقرات قرار دارند از انحراف‌هایی که در بخش‌های فوقانی و تحتانی ستون فقرات دارند، بیشتر است.
• بلوغ. اگر رشد استخوان‌های کودک متوقف شده باشد، احتمال پیشرفت انحراف ستون فقرات پایین است. این موضوع همچنین به این معناست که بریس‌ها بیشترین تأثیر خود را در کودکانی دارند که استخوان‌های آن‌ها هنوز در حال رشد است.

بریس‌ها

اگر استخوان‌های کودک هنوز در حال رشد باشند و او مبتلا به اسکولیوز متوسط باشد، پزشک ممکن است استفاده از بریس را توصیه کند. پوشیدن بریس اسکولیوز را درمان یا انحراف را اصلاح نمی‌کند، اما معمولاً از پیشرفت انحراف جلوگیری می‌کند. رایج‌ترین نوع بریس از پلاستیک ساخته شده است و ساخت آن به نحوی است که با بدن تطابق داشته باشد. این بریس در زیر بازو و اطراف قفسهٔ سینه، پایین کمر و مفصل ران قرار می‌گیرد و بنابراین در زیر لباس تقریباً ناآشکار است.

بیشتر بریس‌ها باید شبانه‌روز پوشیده شوند. هرچه زمان پوشیدن بریس در روز بیشتر باشد، اثر آن بیشتر می‌شود. کودکانی که بریس می‌پوشند معمولاً می‌توانند در بیشتر فعالیت‌ها شرکت کنند و محدودیت کمی دارند. در صورت لزوم، کودک می‌تواند جهت شرکت در ورزش یا فعالیت‌های فیزیکی دیگر، بریس خود را درآورد. پس از اتمام رشد استخوان‌ها دیگر نیازی به پوشیدن بریس نیست. رشد استخوان‌ها معمولاً هم‌زمان با رخدادهای ذیل متوقف می‌شود:

• حدود دو سال پس از شروع قاعدگی در دختران
• وقتی که پسرها هر روز باید موهای صورت خود را اصلاح کنند
• وقتی که تغییرات قد متوقف می‌شود

جراحی

معمولاً اسکولیوز شدید با گذشت زمان پیشرفت می‌کند، بنابراین پزشک ممکن است جهت کاهش شدت انحراف ستون فقرات و پیشگیری از بدتر شدن آن، انجام جراحی اسکولیوز را پیشنهاد کند. رایج‌ترین نوع جراحی اسکولیوز الحاق مهره‌ها (خشک کردن ستون فقرات) نام دارد.

در جراحی الحاق مهره‌ها، جراح تعداد دو یا بیشتر از مهره‌های ستون فقرات را به یکدیگر متصل می‌کند تا این مهره‌ها نتوانند به صورت مستقل حرکت کنند. تکه‌های استخوانی یا مواد شبه‌استخوانی در بین مهره‌ها قرار داده می‌شود. معمولاً بخش منحرف‌شدهٔ ستون فقرات تا زمانی که استخوان‌های قدیمی و مواد استخوانی جدید به یکدیگر جوش بخورند، توسط میله‌ها، قلاب‌ها و پیچ‌ها یا سیم‌های فلزی، صاف و بی‌حرکت نگه داشته می‌شود. اگر سرعت پیشرفت اسکولیوز در سن کم بالا باشد، جراح می‌تواند میله‌ای با قابلیت تغییر طول نصب کند و با رشد کودک، طول آن را تنظیم کند. این میله به بخش فوقانی و تحتانی قسمت انحراف‌یافتهٔ ستون فقرات متصل می‌شود و معمولاً هر ۶ ماه یک‌بار، طول آن تنظیم می‌شود.

عوارض جراحی کمر ممکن است شامل خونریزی، عفونت، درد یا آسیب عصبی باشد. در موارد کمی استخوان بهبود نمی‌یابد و به جراحی دیگری نیاز می‌شود.

شیوهٔ زندگی و درمان‌های خانگی

اگرچه تمرین‌های فیزیک‌درمانی نمی‌تواند پیشرفت اسکولیوز را متوقف سازد، ورزش‌های آمادگی جسمانی یا شرکت در ورزش‌ها می‌تواند در بهبود سلامت و رفاه کلی فرد، کمک‌کننده باشد.